Zygmunt Pistl
Quick Facts
Biography
Zygmunt Pistl (ur. 17 maja 1897 w Przemyślu, zm. 20 listopada 1981 w Londynie) – pułkownik pilot Polskich Sił Powietrznych.
Życiorys
Urodził się 17 maja 1897 w Przemyślu. Ukończył 4 klasową c.k. Niższą Wojskową Szkołę Realną w Łobzowie k/Krakowa. Naukę kontynuował w Szkole Realnej w Jarosławiu, gdzie ukończył 5 klasę. W latach 1912–1915 uczęszczał do Szkoły Kadetów, najpierw we Lwowie, a potem w Brnie. 15 marca 1915 roku, po ukończeniu Szkoły Kadetów, został mianowany chorążym oraz otrzymał przydział na dowódcę plutonu w c. i k. 70 pułku piechoty. Od 3 maja tego samego roku był już dowódcą kompanii. 2 września 1915 roku został ranny. 30 października 1915 roku, po opuszczeniu szpitala, ponownie został dowódcą kompanii marszowej. Ukończył szkołę karabinów maszynowych. Dowodził nimi na froncie w baonie szturmowym 34 Dywizji Piechoty. Od 1 października 1917 roku do 4 października 1918 roku był adiutantem baonu szturmowego. Za służbę w armii austriackiej odznaczony był m.in. srebrnym i brązowym Medalem Zasługi i Krzyżem Karola.
23 października 1919 roku został przyjęty do Wojska Polskiego. W stopniu porucznika walczył w 11 pułku piechoty. Za okazane męstwo odznaczono go Krzyżem Walecznych.
28 maja 1921 roku został skierowany do Oficerskiej Szkoły Obserwatorów Lotnictwa. Szkołę ukończył jako obserwator i otrzymał przydział do 2 pułku lotniczego w Krakowie. W pułku był m.in. adiutantem II dyonu lotniczego oraz adiutantem pułku. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu porucznika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku w korpusie oficerów aeronautycznych, a następnie mianowany kapitanem ze starszeństwem z dniem 1 lipca 1923 roku.
Od 20 sierpnia 1923 roku do października 1925 roku był dowódcą 6 eskadry wywiadowczej w Krakowie. Od 1 maja 1926 roku przebywał na kursie pilotażu w Szkole Pilotów w Bydgoszczy. W listopadzie 1926 roku powrócił do macierzystego pułku. W 1928 roku był oficerem w kadrze Centralnej Szkoły Podoficerów Pilotów Lotnictwa w Bydgoszczy. Był także wykładowcą w tamtejszym Centrum Wyszkolenia Podoficerów Lotnictwa. 7 listopada 1930 roku został dyrektorem nauk Centrum Wyszkolenia Podoficerów Lotnictwa w Bydgoszczy. Funkcję dyrektora nauk pełnił do 22 grudnia 1931 roku po czym został przeniesiony do 6 pułku lotniczego we Lwowie na stanowisko dowódcy I dywizjonu lotniczego. Został awansowany do stopnia majora aeronautyki ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1931 roku. Dywizjonem dowodził do listopada 1935 roku. Mianowany podpułkownikiem ze starszeństwem z dniem 19 marca 1937 roku i 7. lokatą w korpusie oficerów lotnictwa. Od 1939 roku był zastępcą dowódcy 4 pułku lotniczego w Toruniu. We wrześniu 1939 roku znalazł się w Rumunii, gdzie do marca 1940 roku był szefem Wydziału Informacji Polskiej Ewakuacyjnej Placówki Lotniczej w Bukareszcie. Z chwilą zakończenia akcji ewakuacyjnej wyjechał do Francji. Tam 18 marca 1940 roku otrzymał przydział do Centrum Wyszkolenia Lotniczego w Lyon-Bron na stanowisko przewodniczącego komisji segregacyjnej. Po upadku Francji ewakuował się do Wielkiej Brytanii.
Podczas II wojnie światowej był oficerem Polskich Sił Powietrznych w Anglii. Od 8 października 1940 roku dowodził 309 Dywizjonem Ziemi Czerwieńskiej. W 1943 roku pełnił służbę w Inspektoracie Polskich Sił Powietrznych w Londynie. Był członkiem Komisji powołanej do zbadania katastrofy lotniczej w Gibraltarze, w której zginął generał Władysław Sikorski.
Po wojnie pozostał na emigracji w Wielkiej Brytanii. Był prezesem Koła Londyn Stowarzyszenia Polskich Lotników. Zmarł 20 listopada 1981 roku w Londynie.
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (16 maja 1975)
- Krzyż Walecznych
- Srebrny Krzyż Zasługi
- Odznaka Pilota nr 905 - 24 listopada 1926 roku
Przypisy
Bibliografia
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2016-02-15].
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935-1939. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego, 2004. ISBN 978-83-7188-691-1.
- Zygmunt Pistl. listakrzystka.pl. [dostęp 2017-06-29].
- Józef Zieliński,Tadeusz Krzystek - Commanders of the Polish Air Force Squadrons in the West
- Przemyski Słownik Biograficzny, tom 1, red. L. Fac, T. Pudłocki, Przemyśl 2009