Zygmunt Czechowicz

Zygmunt Czechowicz, Zygmunt Czechowicz-Lachowicki herbu Ostoja (ur. 19 sierpnia 1831 — zm. 27 października 1907) – członek Komitetu Prowincjonalnego Litewskiego i Prowincjonalnego Rządu Tymczasowego Litwy i Białorusi, zesłaniec, jeden z przedstawicieli XIX-wiecznego białoruskiego ruchu narodowego.

Syn Bernarda Czechowicza i Józefy Mirskiej, urodził się w majątku Surwiliszki w powiecie dzisneńskim. W 1851 roku ukończył wileński instytut szlachecki, studiował potem na uniwersytecie petersburskim. W poglądach bliski Konstantemu Kalinowskiemu, wraz z nim od 1862 roku wchodził w skład Prowincjonalnego Komitetu Litewskiego, a następnie Prowincjonalnego Rządu Tymczasowego Litwy i Białorusi. Aresztowany latem 1863 roku, został skazany na 12 lat zesłania. Po powrocie mieszkał w majątku w powiecie wilejskim, gdzie utrzymywał znajomość z Jankiem Kupałą.

• Маракоў Л.У., Рэпрэсаваныя літаратары, навукоўцы, работнікі асветы, грамадскія і культурныя дзеячы Беларусі, 1794-1991. Энц. даведнік. У 10 т. Т.1. - Мн:, 2003. ​ISBN 985-6374-04-9​,
• Marek J. Minakowski, Ci wielcy Polacy to nasza rodzina, wyd. 3, Dr Minakowski Publikacje Elektroniczne, Kraków 2008, ​ISBN 83-918058-5-9​.
• Oleg Łatyszonek, Eugeniusz Mironowicz, Historia Białorusi od połowy XVIII do XX w., Rozdział IV. Powstanie styczniowe, Białystok 2002, ss. 94-95. ​ISBN 83-910058-3-6​