Zygmunt Augustowski

Grób braci Kazimierza i Zygmunta Augustowskich na Cmentarzu Wilanowskim w Warszawie

Zygmunt Augustowski (ps. Ślepowron, Lanca, Hubert; ur. 1 stycznia 1915 w Wilnie, zm. 20 marca 2008 w Warszawie) – polski działacz podziemia niepodległościowego w czasie II wojny światowej i podziemia antykomunistycznego, dowódca Ośrodka Dywersyjnego „Tumonty” V Odcinka „Wachlarz”, działacz Korporacji Akademickiej Konwent Polonia. Brat Kazimierza Augustowskiego.

Jako żołnierz WP, brał udział w polskiej wojnie obronnej 1939 r., następnie podjął próbę przedostania się na Zachód, zakończoną aresztowaniem przez Niemców i internowaniem na Pomorzu Zachodnim do czerwca 1940 r. We wrześniu 1940 r., przystąpił do Związku Walki Zbrojnej. Od 1942 r., działał w „Wachlarzu”. Od początku 1943 r., był dowódcą ośrodka dywersji „Tyrmonty” – Komendy Okręgu Wilno AK, a od stycznia 1944 r., już w stopniu rotmistrza, był dowódcą „Kedywu” miasta Wilna, uczestnicząc następnie między innymi w Operacji „Ostra Brama”.

Członek organizacji konspiracyjnej „NIE”, dowodząc w ramach jej struktur oddziałem specjalnym, z którym przeszedł na tereny Wybrzeża. W kwietniu 1945 r., został po raz pierwszy aresztowany przez władze komunistyczne w Sopocie. Odbity po trzech miesiącach, organizował grupę wywiadowczą na polecenie Komendy Głównej WiN. Ponownie aresztowany w 1948 r., został skazany na 10 lat więzienia. Wyrok odbywał między innymi w warszawskim areszcie przy ul. Rakowieckiej. Zwolniony w 1956 r. Pracował jako radca prawny diecezji poznańskiej, był nestorem Korporacji Akademickiej Konwent Polonia.

Pochowany na cmentarzu wilanowskim w Warszawie.

• Order Virtuti Militari V kl.
• Krzyż Walecznych (trzykrotnie)
• Order Odrodzenia Polski III kl. (2007)

• Archiwum Korporacyjne "Konwent Polonia" (stan na 14.12.2013)