Zenon Bancer

Zenon Kazimierz Bancer (ur. 6 maja 1929 w Warszawie, zm. 14 maja 2017 w Gdańsku) – polski funkcjonariusz służby bezpieczeństwa i partyjny, działacz państwowy i gospodarczy.

Syn Wiktora i Kazimiery. W okresie II wojny światowej uczęszczał do szkoły powszechnej w Milanowie koło Parczewa, pow. Radzyń Podlaski. Absolwent Gimnazjum im. Bolesława Chrobrego w Sopocie. Pełnił służbę w organach bezpieczeństwa (1949-1956), m.in. jako przewodniczący Zarządu Zakładowego ZMP w Wojewódzkim Urzędzie Bezpieczeństwa Publicznego w Gdańsku (1950-1953), I sekretarz KZ PZPR w WUds.BP w Gdańsku (1955-1956). Absolwent 2-letniej Szkoły Partyjnej przy KC PZPR w Warszawie (1955). Pracował w aparacie partyjnym w Gdańsku i Sopocie (1957-1965) – instr. Wydziału Propagandy Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Gdańsku (1957-1958), instr. Wydz. Organizacyjnego KW (1958-1959), z-ca kier. Wydz. ds. Bezpieczeństwa i Porządku Publicznego KW (1959-1962). W międzyczasie ukończył Wyższą Szkołę Nauk Społecznych przy KC PZPR w Warszawie (1962). Następnie był zastępcą kierownika Wydziału Organizacyjnego KW (1962-1963), I sekretarzem Komitetu Miejskiego PZPR w Sopocie (1963-1965) i pełnił funkcję przewodniczącego Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w Sopocie (1965-1969). Był dyrektorem w Wojewódzkim Przedsiębiorstwie Geodezyjnym Gospodarki Komunalnej w Gdańsku, następnie Okręgowym Przedsiębiorstwie Geodezyjno-Kartograficznym w Gdańsku (1969-1980), skąd przeszedł na emeryturę. Pochowany na cmentarzu Srebrzysko w Gdańsku (rejon IX, taras III) .

Członek PPR/PZPR (1948-), ZWM (1946-1948), ZMP (1948-1955), ORMO.

• Rajmund Głembin, Józef Golec: Poczet ojców miasta Sopot, Cieszyn 2016
• Biogram IPN