Zbigniew Fijak

Zbigniew Fijak (ur. 14 listopada 1953 w Krakowie) – polski polityk i samorządowiec, działacz opozycji w okresie PRL.

Ukończył w 1977 studia z zakresu etnografii na Uniwersytecie Jagiellońskim. W latach 1977–1989 był pracownikiem Instytutu Etnografii na tej uczelni.

W 1980 wstąpił do „Solidarności”. Organizował struktury związku na UJ, objął stanowisko sekretarza Komisji Wydziałowej na Wydziale Filozoficzno-Historycznym. Po wprowadzeniu w 1981 stanu wojennego zaangażował się w działalność podziemnych struktur „Solidarności”. W 1982 kierował poligrafią Regionalnej Komisji Wykonawczej. We wrześniu tego roku został tymczasowo aresztowany, w 1983 skazany na karę dwóch lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania. Po zarządzeniu wykonania wyroku i osadzeniu w 1983 został wkrótce zwolniony w związku z amnestią. W późniejszym okresie był kilkakrotnie zatrzymywany przez funkcjonariuszy SB. W drugiej połowie lat 80. wchodził w skład Komisji Interwencji i Praworządności Regionu Małopolska NSZZ „Solidarność”.

W 1990 kierował komisją weryfikującą oficerów SB w Krakowie. W latach 1990–1998 przez dwie kadencje zasiadał w krakowskiej radzie miasta. Przez rok pracował w Biurze Interwencji Senatu, następnie od 1990 do 1999 był zatrudniony w biurze poselskim Jana Rokity. Do 2002 pełnił funkcję dyrektora Urzędu Miasta Krakowa, później objął stanowisko dyrektora Biura Organizacyjnego w Małopolskiej Agencji Rozwoju Regionalnego.

Należał kolejno do ROAD, Unii Demokratycznej, Unii Wolności i Stronnictwa Konserwatywno-Ludowego (i w jego ramach do AWS). W 2002 został członkiem Platformy Obywatelskiej, kierował strukturami tej partii w Krakowie. W 2006 przestał pełnić funkcje partyjne, a na początku września 2010 wystąpił z PO.

Należy do grona członków założycieli Stowarzyszenia Siemacha, w 2018 został przewodniczącym komisji rewizyjnej tej organizacji.

W 2008 został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski. 17 lutego 2011 wyróżniony został Medalem „Niezłomnym w słowie”.

• Nota biograficzna w Encyklopedii Solidarności. [dostęp 31 marca 2012].