Włodzimierz Mokry

Włodzimierz Mokry, ukr. Володимир Мокрий (ur. 18 kwietnia 1949 w Drawie) – polski filolog ukraińskiego pochodzenia, profesor nauk humanistycznych i wykładowca Uniwersytetu Jagiellońskiego, twórca Fundacji św. Włodzimierza, poseł na Sejm X kadencji.

Urodził się w Drawie, dokąd w wyniku akcji "Wisła" zostali wysiedleni jego przyszli rodzice. Ukończył szkołę podstawową w Ostrym Bardzie (1962) oraz IV Liceum Ogólnokształcące w Legnicy (1966), zdając na maturze także egzamin z języka ukraińskiego. W 1972 został absolwentem filologii rosyjskiej na Uniwersytecie Jagiellońskim.

W 1978 uzyskał stopień doktora nauk humanistycznych na podstawie rozprawy Ruska Trójca. Karta z życia kulturalno-literackiego Ukraińców w Galicji w pierwszej połowie XIX w., wypromowanej przez profesora Ryszarda Łużnego. W 1997 został doktorem habilitowanym w oparciu o publikację Literatura i myśl filozoficzno-religijna ukraińskiego romantyzmu. Szewczenko, Kostomarow, Szaszkiewicz. W 2002 otrzymał tytuł naukowy profesora. Od 1999 do 2003 kierował Katedrą Ukrainistyki UJ. W 2004 objął stanowisko kierownika nowo powstałej Katedry Ukrainoznawstwa na Wydziale Studiów Międzynarodowych i Politycznych Uniwersytet Jagiellońskiego. Redaktor pism periodycznych: "Krakowskie Zeszyty Ukrainoznawcze", "Między Sąsiadami", "Horyzonty Krakowskie".

Pełnił funkcję posła X kadencji w latach 1989–1991 z ramienia Komitetu Obywatelskiego. W 1991 bez powodzenia ubiegał się o reelekcję z listy NSZZ "Solidarność" w województwie gorzowskim. Jest założycielem i prezesem Fundacji św. Włodzimierza Chrzciciela Rusi Kijowskiej w Krakowie.

W 1987 został uhonorowany nagrodą Fundacji Jana Pawła II za osiągnięcia naukowe ukazujące chrześcijańskie korzenie kultury ukraińskiej oraz za działalność na rzecz porozumienia polsko-ukraińskiego. Został także laureatem nagrody Fundacji Krzyżanowskich (1992), Niezależnej Fundacji Sprzyjania Kulturze Polskiej Polcul Foundation (1997). Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Krzyża Kawalerskiego Orderu Odrodzenia Polski (1998) oraz medalem Pro Ecclesia et Pontifice (2004).

• Cerkwa w żytti ukrajinciw (Lwów 1993)
• Literatura i myśl filozoficzno-religijna ukraińskiego romantyzmu. Szewczenko, Kostomarow, Szaszkiewicz (Kraków 1996)
• Od Iłariona do Skoworody. Antologia poezji ukraińskiej XI-XVIII wieku (Kraków 1996)
• "Ruska Trójca" Karta z dziejów życia literackiego Ukraińców w Galicji w pierwszej połowie XIX wieku (Kraków 1997)
• Papieskie posłania Jana Pawła II do Ukraińców (Kraków 2001)
• Ukraina Wasyla Stefanyka (Kraków 2001)
• Apostolskie Słowo Jana Pawła II na Ukrainie w 2001 roku (Kraków 2002)
• Duchowe źródła pomarańczowej rewolucji na Ukrainie w 2004 roku (Kraków 2006)
• Sobory Rusi Kijowskiej jako opoka ducha w życiu narodu ukraińskiego i w Liście "Orientale Lumen" świętego Jana Pawła II (Kraków 2014)

• Strona sejmowa posła X kadencji
• Włodzimierz Mokry w bazie „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI).