Willem van Gavere

Willem van Gavere, ook wel van Gavre of van Liedekerke (vóór 1400 - 24 april 1454) was een vooraanstaand geestelijke in de Bourgondische Nederlanden. Hij was proost van het kapittel van Sint-Servaas te Maastricht en aartsdiaken van Kempenland.

Willem van Gavere van Liedekerke was afkomstig van een adellijke familie die verwant was aan de heren van Gavere. Hij was de zoon van Jan van Gavere en Margaretha van Berghes en de broer van Jan V van Gavere, genoemd Liedekercke, die bisschop van Kamerijk was van 1412 tot 1436/38.

Wellicht zorgde zijn broer ervoor dat Willem een prebende kreeg toegewezen aan het kathedrale kapittel van Kamerijk. In 1415 werd hij kanunnik van het Sint-Lambertuskapittel in Luik. In 1444 belastte de bisschop van Luik Jan van Heinsberg hem en een mede-kanunnik het geestelijk bestuur van het bisdom op zich te nemen.

Als proost van de Sint-Servaaskerk in Maastricht wordt hij vanaf 1421 genoemd, een positie die hij meer dan 30 jaar zou bekleden. Hij is dan ook aartsdiaken van de Kempen. Tijdens zijn proostschap in Maastricht deed zich een ernstig conflict voor tussen het kapittel van Sint-Servaas en het stadsbestuur. Aanleiding was een twist over de 'lammertiend', een belasting die het kapittel traditioneel inde op de 1e mei. Ook waren er geschillen over tolheffing op de Sint-Servaasbrug en over een watermolen, waar het kapittel bepaalde rechten over had. In december 1440 waren de emoties zo hoog opgelopen, dat het kapittel uitweek naar Luik, waarvandaan het probeerde het Onze-Lieve-Vrouwekapittel over te halen hetzelfde te doen. Paus Eugenius IV dreigde daarop de magistraat en de burgers van Maastricht te excommuniceren. Pas in 1442 werd het conflict, door tussenkomst van bisschop Jan van Heinsberg en hertog Filips de Goede, bijgelegd. De stad werd veroordeeld tot het betalen van een hoge boete. In 1445 werd de overwinning van het kapittel gevierd met dankdiensten in alle kerken van Maastricht en een processie met de Noodkist.

Bronnen, noten en/of verwijzingen