Weronika Marczuk

Weronika Olena Marczuk, właśc. Ołena Marczuk; ukr. Олена Марчук (ur. 28 listopada 1971 w Kijowie) – polska producentka filmowa pochodzenia ukraińskiego, prawniczka, aktorka, autorka, działaczka społeczna, a także osobowość telewizyjna mieszkająca w Polsce.

Wczesne lata i edukacja

Urodziła się i wychowała w Kijowie, jest córką Michała i Niny Marczuków. Jej ojciec pracował jako kierowca, a matka była szefową biura paszportowego. Miała o trzy lata młodszą siostrę Innę, która zmarła niecały rok po urodzeniu.

W młodości ukończyła szkołę muzyczną oraz uczęszczała na zajęcia z pantomimy i tańca. W latach 1989–1991 pracowała jako organizator zajeć pozaklasowych w szkole nr 224 miasta Kijowa i studiowała chemię i biologię na Uniwersytecie Pedagogicznym. W wieku 20 lat przyjechała do Polski do pracy, nie znając języka polskiego. Przez rok pracowała jako tancerka rewiowa w hotelach Marina, Gdynia, Posejdon i Heweliusz oraz studiowała handel zagraniczny w studium ekonomicznym w Sopocie.

Ukończyła prawo i administrację na Uniwersytecie Warszawskim oraz aplikację radcowską. W latach 2006–2008 zdobyła dyplom MBA w Business Center Club. Prowadziła kancelarię radców prawnych Anvero, specjalizującą się w prawie autorskim i prasowym.

Kariera

Jest współwłaścicielką firmy producenckiej Sting Communication. Jest członkiem Polskiej Akademii Filmowej. Była współpomysłodawcą i dyrektorem zarządzającym Stowarzyszenia Aktorów Filmowych i Telewizyjnych SAFT (2002–2008). Od założenia do 2007 była wiceprezesem Fundacji Art. Sport, sprawującej pieczę nad piłkarską Reprezentacją Artystów Polskich. Od października 2006 pełni funkcję prezesa Towarzystwa Przyjaciół Ukrainy TPU w Polsce. Od wielu lat promuje zarówno Ukrainę w Polsce, jak i Polskę na Ukrainie. W roku 2013 założyła NGO „White Ribbon Ukraine” oraz przeprowadziła pierwszą w Ukrainie dużą kampanie społeczną przeciwko przemocy wobec kobiet pt „Lubysh, nie byj!”. W roku 2016 została Prezesem i współzałożycielką kobiecej organizacji pozarządowej w Kijowie „Międzynarodowa Ambasada Przedsiębiorczości Kobiet”.

Zasiadała w jury czterech pierwszych edycji programu TVN You Can Dance – Po prostu tańcz (2007–2009). Współprowadziła talk-show TVN Style Miasto kobiet (2008–2009). Była uczestniczką trzynastej edycji programu rozrywkowego TVN Taniec z gwiazdami; w parze z Janem Klimentem zajęła trzecie miejsce, odpadając w odcinku półfinałowym. W marcu 2012 zwyciężyła w parze z Rafałem Maserakiem w finale Tanecznego Turnieju Gwiazd „Elixa 2012”.

Decyzją Rady Nadzorczej WSEInfoEngine SA, spółki zależnej Giełdy Papierów Wartościowych w Warszawie, 1 lipca 2009 została powołana na stanowisko Prezesa Zarządu WSEInfoEngine S.A. 25 września 2009 została odwołana ze stanowiska w związku z zatrzymaniem jej przez Centralne Biuro Antykorupcyjne.

W roku 2010 napisala książkę „Chcę Być jak Agent” wyd. Sprawy Polityczne.

W czerwcu 2011 w Iławie odbyła się pierwsza edycja międzynarodowego festiwalu „Sąsiedzi przy stole”, którego była pomysłodawcą i dyrektorem artystycznym. 29 kwietnia 2012 na Stadionie Narodowym w Warszawie odbył się Wielki Mecz Gwiazd Obu Narodów Polska-Ukraina, który współorganizowała z Towarzystwem Przyjaciół Ukrainy. Dochod z biletów był przeznaczony na pomoc domu dziecka nr 1 w Warszawie i domu dziecka MALIATKO w Ukrainie.

W roku 2013 wyprodukowała nowoczesny spektakl taneczny pt. „I MOVE YOU” w reżyserii Macieja Zakliczyńskiego z udziałem 6 gwiazd tanecznych: Jan Kliment i Anna Głogowska, Stefano Terazzino i Paulina Biernat, Krzysztof Hulboj i Janja Lesar. Spektakł miał premierę w Teatrze Dramatycznym im.Aleksandra Węgierki w Białymstoku i był grany w Polsce, między in. w Teatrze Buffo.

W 2014 bezskutecznie ubiegała się wyborach do Parlamentu Europejskiego o mandat w okręgu łódzkim, startując z pierwszego miejsca na liście komitetu wyborczego Sojusz Lewicy Demokratycznej – Unia Pracy i uzyskując 14 572 głosy.

W latach 2015–2016 była organizatorką serii wystaw „GENOTYP WOLNOŚCI” najsłynniejszego ukraińskiego malarza Ivana Marczuka, umieszczonego przez Daily Telegraph w setce żyjących geniuszy świata. Pierwsza się odbyła w Galerii Kordegarda w Warszawie z udziałem Ministrów Kultury obu krajów. Kolejne to Galeria NCK w Krakowie oraz Muzeum w Żyrardowie.

W roku 2016 została zaproszona do Kijowa wraz z ekipą polskich menedżerów do kierowania Ukrzaliznytsia (koleje ukraińskie – największa spółka Skarbu Państwa), gdzie pracowała na stanowisku Dyrektora Zarządu przez 2 lata.

W 2018 rozpoczęła pracę w Polsko-Ukraińskiej Izbie Gospodarczej jako Dyrektor Zarządzająca spółki zależnej Polish Business Center w Kijowie.

Od 2019 roku jest pełnomocnikiem PUIG ds. Rynku Ukraińskiego oraz członkiem Rady Izby.

2020 – napisała książkę „Walka o Macierzynstwo” wyd. Pascal.

Życie prywatne

Związki

W 1993 wyszła za mąż za Bartka Nowopolskiego; małżeństwo było nietrwałe. W 1995, w wieku 24 lat, wzięła ślub cywilny z aktorem Cezarym Pazurą, którego poznała w Sopocie w 1994. W 2003 odbył się ich ślub kościelny. W 2007, po 12 latach małżeństwa, rozwiedli się. Pod koniec 2009 roku wróciła na prośbę byłego męża do nazwiska panieńskiego, rezygnując z drugiego (Pazura). Później była związana m.in. z Maciejem Gołyźniakiem.

17 stycznia 2020 urodziła córkę, Annę, której ojcem jest Polak, partner życiowy od 8 lat.

Zatrzymanie przez CBA

23 września 2009 została zatrzymana przez funkcjonariuszy CBA w związku z domniemanym przyjęciem stu tysięcy złotych łapówki i planowanym przyjęciem kolejnych 300 tys. złotych w zamian za pomoc w ustawieniu planowanej prywatyzacji Wydawnictwa Naukowo-Technicznego. 26 września 2009 po wpłacie 600 tys. zł kaucji do Sądu Okręgowego opuściła areszt. Kaucja została zmniejszona do 100 tys. zł. 19 października wystąpiła w programie Teraz my!, przedstawiając swoją wersję wydarzeń w sprawie zatrzymania przez CBA. 10 stycznia 2011 RMF FM podało, że prokuratura oczyściła ją z zarzutu płatnej protekcji. 21 stycznia umorzono przeciwko niej śledztwo z braku przesłanek czynu zabronionego. Na podstawie materiałów ze śledztwa został skierowany wniosek o postawienie zarzutów przeciwko agentowi Tomaszowi Kaczmarkowi oraz innym funkcjonariuszom CBA, zamieszanym w tę aferę. Obecnie prowadzone są dwa postępowania karne w Prokuraturze Praga-Południe przeciwko Kaczmarkowi z powodu przekroczenia uprawnień oraz naruszenia tajemnicy państwowej, służbowej oraz śledztwa.

W 2010 wydawnictwo Sprawy Polityczne wydało książkę Weroniki Marczuk pt. Chcę być jak agent.

Po latach, w roku 2020, Tomasz Kaczmarek, ówczesny Agent Tomek, przeprosił ją i swoje inne ofiary za nierzetelne i niezgodne z prawem postępowanie występując w wywiadzie dla Onet.pl

Producent

• od 2012: I move you – spektakl taneczny, którego premiera miała miejsce w Teatrze Dramatycznym w Białymstoku. Od października 2013 można go oglądać w Teatrze Buffo.
• od 2008: Atelier Smaku – program kulinarny z kuchnią wegetariańską dla Kuchnia.tv
• 2005–2007: Faceci do wzięcia – serial TVP – 72 odcinki
• 2006: Wstyd – film fabularny w reżyserii Piotra Matwiejczyka, nagrodzony na Festiwalu Era Nowe Horyzonty w kategorii najlepszy film polski
• 2003–2005: Czego się boją faceci, czyli seks w mniejszym mieście
• 2003: Nienasycenie – film fabularny w reżyserii Wiktora Grodeckiego; nagrody na festiwalu w Kijowie dla najlepszego aktora pierwszego planu oraz w USA przez Screen Actors Guilds Awards dla najlepszego reżysera, nominacje za najlepsze kostiumy i muzykę (Leszek Możdżer) w konkursie Orły Polskie Nagrody Filmowe.
• 1999: Wszyscy moi bliscy

Programy telewizyjne

• 2011: Taniec z gwiazdami jako uczestniczka (3. miejsce)
• 2009: Dzień dobry TVN jako reportażystka
• 2009: Teraz my! jako gość
• 2008–2009: Miasto kobiet jako współprowadząca
• 2007–2009: You Can Dance – Po prostu tańcz jako jurorka

Aktorka

• 2009: Niania jako Wielka Gwiazda, Weronika Marczuk-Pazura (gościnnie)
• 2003: Nienasycenie jako Persy
• 2003–2005: Czego się boją faceci, czyli seks w mniejszym mieście (gościnnie)
• 2001–2003: Plebania jako Wiera Dawidziuk

• 2010: Chcę Być jak Agent – autorka książki
• 2011: Naszym celem jest wygranie Euro 2012 – prowadząca wywiad
• 2020: Walka o Macierzyństwo – autorka książki

• Weronika Marczuk w bazie IMDb (ang.)
• Weronika Marczuk w bazie Filmweb
• Weronika Marczuk w baziefilmpolski.pl
• Weronika Marczuk – strona prywatna