Vladislav Alekseevitsj Ostapenko

Уладзіслаў Аляксеевіч Астапенка (20 жніўня 1949, Краснадар, РСФСР — 1 красавіка 2018) — беларускі дзяржаўны дзеяч, міністр аховы здароўя Беларусі з 2001 па 2002 год. Доктар медыцынскіх навук, прафесар, член-карэспандэнт НАНБ.

Нарадзіўся ў 1949 годзе у г. Краснадары.

У 1972 годзе скончыў Мінскі медінстытут.

У 1972—1976 гадах працаваў лекарам, малодшым навуковым супрацоўнікам НДІ анкалогіі і медыцынскай радыялогіі.

У 1976—1978 гадах — Урач-хірург 2-й Мінскай гарадской клінічнай бальніцы.

У 1978—1980 гадах загадваў лабараторыяй 9-й Мінскай гарадской клінічнай бальніцы.

У 1980—1984 гадах — Загадчык лабараторыі МДМІ.

У 1984—1990 гадах — Старшы навуковы супрацоўнік, кіраўнік аддзялення ў БелНДІ туберкулёзу.

У 1990—1996 гадах — Дырэктар Магілёўскага філіяла НДІ радыяцыйнай медыцыны.

У 1996—1999 гадах — Дырэктар НДІ экалагічнай і прафесійнай паталогіі.

У 1999—2001 гадах — Дырэктар НДІ радыяцыйнай медыцыны і эндакрыналогіі.

19 кастрычніка 2001 указам Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь № 598 прызначаны Міністрам аховы здароўя Рэспублікі Беларусь.

29 красавіка 2002 года ўказам прэзідэнта № 230 за сур’ёзныя хібы ў працы вызвалены ад пасады Міністра аховы здароўя.

Асноўныя напрамкі дзейнасці — праблемы радыяцыйнай медыцыны і эндакрыналогіі.

Аўтар больш за 230 навуковых прац, адной манаграфіі.

• Лаўрэат прэміі Ленінскага камсамола Беларусі ў галіне навукі і тэхнікі (1982)

• І. В. Пантюк. «Камісары і міністры аховы здароўя Беларусі: гісторыка-біяграфічныя звесткі»(руск.)