Valery Gudozhnikov

Walerij Wiktorowicz Gudożnikow, ros. Валерий Викторович Гудожников (ur. 3 kwietnia 1962 w Kazaniu) – rosyjski hokeista. Trener hokejowy.

Hokej na lodzie uprawiał od 10 roku życia w rodzinnym Kazaniu. Wychowanek tamtejszego klubu UDO SDJuSSz Ak Bars. W 1977 przeniósł się do Moskwy. W wieku 17 lat zadebiutował w seniorskiem zespole z Kazania. Był zawodnikiem reprezentacji ZSRR do lat 18-20. Po czterech latach gry w macierzystym klubie przeszedł do moskiewskich Krylji Sowietów, w barwach których zdobył mistrzostwo juniorskiej ZSRR. Uczestniczył w turnieju mistrzostw Europy juniorów do lat 18 w 1980 w Czechosłowacji, gdzie zdobył z kadrą złoty medal. Uzyskał tytuł mistrza sportu w 1980. W latach 80. ponownie grał w Kazaniu. W międzyczasie był zawodnikiem SKA Leningrad w okresie dwóch sezonów, w związku z odbywaniem służby wojskowej. Był kadrowiczem kadry B seniorskiej reprezentacji ZSRR.

Po okresie gry w klubach radzieckich oraz upadku ZSRR na początku lat 90. rozpoczął etap występów w zachodniej Europie. W sezonie 1992/93 grał w fińskim zespole Raahe-Kiekko i został królem strzelców. Po dwóch latach gry w Nowokuźniecku został zawodnikiem drużyny z Preszowa w sezonie 1995/96 w ekstralidze słowackiej, która została zdegradowana z rozgrywek. Wówczas zdecydował się na występy w lidze polskiej. W sezonie 1996/1997 grał w barwach TTH Metron Toruń oraz BTH Bydgoszcz, w sezonie 1997/1998 w STS Sanok, w sezonie 1998/1999 na początku w Sanoku, następnie w Stoczniowcu Gdańsk, w sezonie 1999/2000 w Cracovii. Po zakończeniu wyczynowego uprawiania hokeja grał w rozgrywkach amatorskich: od 2008 w lidze miasta Petersburga (drużyny Gazpromnieft' 2008-2012, Pallada 2013-2014.

• RNK Preszów (2001-2005)
• HK Pitier (2006-2010)
• SKA 96 (2010-2011)
• HK Forward
• Biełyje Tigri Orenburg (2013-2014)

Po zakończeniu kariery zawodniczej rozpoczął pracę trenera. W latach 2001-2005 pracował w słowackim Preszowie, gdzie już podczas gry w latach 90. otrzymał ofertę pracy trenerskiej. Od listopada 2013 do stycznia 2014 pełnił funkcję trenera zespołu Biełyje Tigri z Orenburga w juniorskich rozgrywkach MHL. Jako trener związał się z agencją hokejową Winners. Rozpoczął także działalność szkoleniową w Austrii. Podjął pracę w szkole hokejowej w Czechowie w ramach klubu Witiaź.

Żonaty z Nataszą, ma córkę Arinę.

Reprezentacyjne

• Złoty medal mistrzostw Europy juniorów do lat 18: 1980 z ZSRR

Klubowe

• Złoty medal mistrzostw ZSRR juniorów: z Krylją Sowietow Moskwa
• Puchar Spenglera: 1979 z Krylją Sowietow Moskwa
• Złoty medal wyższej ligi: 1988, 1989 z SK Urickogo Kazań

• Walerij Gudożnikow w bazie Eliteprospects.com(ang.)
• Walerij Gudożnikow w bazie The Internet Hockey Database (ang.) (profil nr 1)
• Walerij Gudożnikow w bazie The Internet Hockey Database (ang.) (profil nr 2)
• Walerij Gudożnikow – profil na stronie Eurohockey.com
• Walerij Gudożnikow – profil na stronie Hokej.net
• Walerij Gudożnikow – profil na stronie R-Hockey
• Walerij Gudożnikow – profil na stronie Fest 2013
• Walerij Gudożnikow – profil na stronie HK Forward
• Walerij Gudożnikow – profil na stronie FHSPB
• Walerij Gudożnikow – profil na stronie hc-oren.ru
• Walerij Gudożnikow – profil na stronie izhstal.tumblr.com
• Walerij Gudożnikow. wnrs.ru. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-08)]. – profil na stronie agencji Winners
• Sebastian Czech. Strzelać dla Sanoka. „Tygodnik Sanocki”. Nr 43 (311), s. 16, 24 października 1997. 
• Sebastian Królicki: Znani, ale zapomniani. Walerij Gudożnikow. hokej.net, 2010-05-31. [dostęp 2020-09-17].