Quick Facts
Biography
Maria Urszula Niepokojczycka (Niepokoyczycka, Niepokóyczycka) (ur. 17 sierpnia 1901 w Plancie, zm. 21 lipca 1990 w Gdańsku) – polska lekarka, doktor nauk medycznych, działaczka społeczna, uczestniczka powstania warszawskiego, dama Orderu Wojennego Virtuti Militari.
Życiorys
W młodości, w czasie studiów na Uniwersytecie Warszawskim, aktywnie działała w organizacjach ideowych młodzieży akademickiej. Należała do Organizacji Młodzieży Narodowej Szkół Wyższych. W 1922 roku była członkinią zarządu OMN. Od 1923 roku należała do tajnego „Zet”-u (złożyła przyrzeczenie jako siostra zetowa 6 lutego 1923 roku).
Ukończyła Wydział Lekarski Uniwersytetu Warszawskiego, uzyskała doktorat nauk medycznych. Pracowała jako lekarka.
W czasie II wojny światowej była żołnierzem Armii Krajowej (numer legitymacji AK: 2840). W czasie powstania warszawskiego pracowała w punkcie sanitarnym przy ul. Jasnej 10, następnie w szpitalu polowym przy ul. Chmielnej 26 w oddziale „Bakcyl” (Sanitariat Okręgu Warszawskiego Armii Krajowej). Za bohaterską postawę została odznaczona Krzyżem Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari. Po powstaniu wyszła z Warszawy razem z rannymi powstańcami.
Życie prywatne
Urszula Niepokoyczycka była córką Jana Teofila i Wandy Jadwigi z domu Dzięciołowskiej. Jej starszy brat, Stefan, zginął w czasie wojny polsko-bolszewickiej w 1920 roku (trzecim dzieckiem Jana i Wandy była Zofia).
W dwudziestoleciu międzywojennym mieszkała w Warszawie przy ul. Marszałkowskiej 31 (w 1923 roku), przy ul. Hortensja 4 (w 1925 roku) i przy ul. Marszałkowskiej 95 (w 1933 roku).
Nie założyła rodziny.
Przypisy
Linki zewnętrzne
Bibliografia
- Tadeusz Wacław Nowacki (red.): ZET w walce o niepodległość i budowę państwa – szkice i wspomnienia. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1996. ISBN 8301121424.