Quick Facts
Biography
Łukasz Kralczyński (ur. 18 października 1896 w Gdyni lub w Grójcu, zm. wiosną 1940 w Katyniu) – polski oficer – kapitan Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.
Życiorys
Urodził się w rodzinie Pawła i Józefy z d. Jaworska. Absolwent gimnazjum w Piotrkowie Trybunalskim. W 1915 r. zostaje członkiem tajnej organizacji „Dowborczycy” w Warszawie. Wstąpił do Legionu Puławskiego, ranny w bitwie pod Nurcem. Od 1918 r. w WP, w 26 pp. W czasie wojny 1920 r. służył w 3 baonie telegraficznym. Uczestnik ofensywy kijowskiej i bitwy pod Radzyminem.
W okresie międzywojennym ukończył kurs w Centrum Szkolenia Podoficerów Piechoty Nr 1. Po awansie na podporucznika przeniesiony do 6 pp Leg. W 1931 r. awansował na porucznika. Od 1934 r. w 3 batalionie saperów wileńskich.
W kampanii wrześniowej walczył w 3 batalionie saperów. Wzięty do niewoli przez sowietów, osadzony w Kozielsku. Został zamordowany wiosną 1940 w lesie katyńskim. Figuruje na liście wywózkowej LW 036/4 z 16.04.1940 r., poz. 9.
Życie prywatne
Żonaty i Zofią z Tommów, miał troje dzieci.
Awanse
- podporucznik – 1928
- porucznik – 1931
- kapitan –
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari – (nr 5331)
- Krzyż Walecznych
Zobacz też
- Jeńcy polscy w niewoli radzieckiej (od 1939 roku)
- Obozy NKWD dla jeńców polskich
- zbrodnia katyńska
- Kampania wrześniowa
Przypisy
Bibliografia
- Banaszek Kazimierz; Roman Wanda Krystyna; Sawicki Zdzisław: Kawalerowie Orderu Virtuti Militari w mogiłach katyńskich. Kapituła Orderu Wojennego Virtuti Militari, 2000. ISBN 83-87893-79-X.
- Jędrzej Tucholski: Mord w Katyniu. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1991. ISBN 83-211-1408-3.