Tytus Komarnicki

Tytus Komarnicki (ur. 15 stycznia 1896 w Jordanowicach, zm. 9 września 1967 w Londynie) – doktor habilitowany prawa, polski dyplomata i historyk.

Ukończył gimnazjum w Warszawie, następnie studiował prawo na uniwersytecie w Dorpacie, Uniwersytecie Warszawskim i Sorbonie (gdzie w 1923 uzyskał stopień naukowy doktora praw). Ukończył również Wydział Dyplomatyczny Szkoły Nauk Politycznych w Paryżu.

Był pracownikiem Biura Komisji do Spraw Jeńców Tymczasowej Rady Stanu. Od 1 lipca do 1 listopada 1918 pracował w Departamencie Stanu Rady Regencyjnej, po odzyskaniu niepodległości podjął pracę w MSZ. 1 II 1924 został sekretarzem poselstwa RP w Belgradzie. Do centrali MSZ powrócił 1 XII 1924 i do 1 I 1928 pracował w Departamencie Politycznym jako radca ministra. W roku 1925 uczestniczył w konferencji lokarneńskiej. W 1928 sekretarz poselstwa RP w Berlinie, w latach 1929-30 radca legacyjny w poselstwie RP w Watykan, 1930-31 w Hadze. Od 1 VIII 1931 kierował w MSZ biurem prac przygotowawczych do międzynarodowej konferencji rozbrojeniowej, w lutym 1932 został zastępcą delegata i sekretarzem generalnym delegacji Polski na międzynarodową konferencję rozbrojeniową w Genewie. Od 22 listopada 1934 do 1 listopada 1938 pełnił funkcję delegata RP i ministra pełnomocnego przy Lidze Narodów. W latach 1938 – 1940 poseł RP w Bernie. Po upadku Paryża w czerwcu 1940 został mianowany na nieoficjalnego delegata Rządu RP na uchodźstwie na Francję, którą to funkcję pełnił do 1943. W latach 1944-1945 poseł RP przy rządzie Holandii w Londynie, po wyzwoleniu Holandii – w Hadze.

Po wojnie pracował jako wykładowca w polskiej Szkole Nauk Politycznych i Społecznych w Londynie, na Sorbonie i w Kolegium Wolnej Europy w Strasburgu. W 1955 habilitował się na Polskim Uniwersytecie na Obczyźnie.

Opracował do druku m.in. Diariusz i Teki Jana Szembeka, Londyn 1965-1969, pierwsze trzy tomy (z czterech wydanych). Członek Polskiego Towarzystwa Naukowego na Obczyźnie (od 1958).

Brat Wacława.

• Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (1936)
• Krzyż Niepodległości
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
• Krzyż Walecznych
• Złoty Krzyż Zasługi
• Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921
• Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
• francuski Krzyż Kawalerski Orderu Legii Honorowej
• jugosłowiański Krzyż Oficerski Orderu Świętego Sawy
• jugosłowiański Krzyż Komandorski Orderu Świętego Sawy
• papieski Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Świętego Sylwestra
• węgierski Krzyż Wielki Orderu Zasługi (1937)

• Titus Komarnicki, Rebirth of the Polish Republic.Study in the Diplomatic History of Europe 1914-1920. London 1957, Wyd. Heinemann Ltd.
• Diariusz i teki Jana Szembeka 1934 – 1939, t. 1 – 4, (opr.) London 1964 – 1972

• Komarnicki Tytus [w:] Kto był kim w Drugiej Rzeczypospolitej (redakcja naukowa Jacek M.Majchrowski przy współpracy Grzegorza Mazura i Kamila Stepana), BGW Warszawa 1994, ​ISBN 8370665691​, s. 100-101.