Tomasz Reutt
Quick Facts
Biography
Tomasz Reutt, ps. „Tarnawa” (ur. 1899 w Anielówce, zm. 1963 w Middlesex) – oficer piechoty Wojska Polskiego II RP, Armii Krajowej i Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie. W 1955 awansowany przez władze emigracyjne do stopnia majora piechoty.
Życiorys
Urodził się 11 października lub 21 października bądź 12 listopada 1899 w kolonii Anielówka na Wołyniu (późniejsza gmina Derażne, powiat kostopolski). Był synem Stefana i Stefanii z domu Bożeniec-Jełowickiej.
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. Został awansowany do stopnia podporucznika piechoty ze starszeństwem z 1 lipca 1923. W 1923, 1924 był oficerem 78 Pułku Piechoty w Baranowiczach. Następnie został awansowany do stopnia porucznika artylerii ze starszeństwem z 1 lipca 1925. W 1928 jako oficer 78 Pułku Piechoty, był przydzielony do Korpusu Ochrony Pogranicza i pełnił służbę jako oficer wywiadowczy Batalionu KOP „Ostróg”. W latach służył w 45 Pułk Piechoty w Równem.
Podczas II wojny światowej i trwającej okupacji niemieckiej został oficerem Armii Krajowej używając pseudonimu „Tarnawa”. W stopniu kapitana uczestniczył w powstaniu warszawskim przynależny do Okręgu Warszawa AK jako inspektor prawobrzeżny Wojskowej Służby Ochrony Powstania. Był oficerem kompanii sztabowej odcinka wschodniego „Bogumił” w Podobwodzie „Sławbor” w ramach I Obwodu „Radwan” (Śródmieście). Działał w dzielnicy Śródmieście Południe. Odniósł ciężkie rany w dniu 16 września 1944. Po upadku powstania został wzięty przez Niemców do niewoli.
Po wojnie pozostał na emigracji w Wielkiej Brytanii. Był przypisany do Lancashire. W 1955 został awansowany do stopnia majora piechoty. Zmarł w 1963 w Middlesex.
Jego żoną była Halina z domu Konopko (1914-1969), z którą miał syna Zbigniewa (1934-1996) i córkę Danutę (1940-).
Odznaczenia
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari (za wojnę 1939-1945)
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (8 kwietnia 1963, za czyny męstwa i odwagi w akcjach bojowych Armii Krajowej)
- Srebrny Krzyż Zasługi (przed 1932)
Przypisy
Bibliografia
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Powstańcze biogramy. Tomasz Reutt. Muzeum Powstania Warszawskiego. [dostęp 2017-04-07].
- Wykaz zmian stanu oficerów batalionu granicznego KOP „Ostróg” w latach 1927-1934 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin.