Tadeusz Szymberski

Tadeusz Lucjan Szymberski (ur. 13 grudnia 1881 w Mielcu, zm. 2 listopada 1943 w Aix-les-Bains) – polski poeta, dramaturg.

Syn Władysława Szymberskiego. Ukończył szkołę realną w Krakowie, w 1902 roku zdał maturę i rozpoczął studia na politechnice. Następnie studiował jako wolny słuchacz na wydziale filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Od 1920 do 1926 udzielał lekcji literatury polskiej. Od 1926 pracował jako bibliotekarz w Bibliotece Polskiej w Paryżu. Zmarł na serce w 1943 roku w Aix-les-Bains, niedługo potem (tego samego dnia) samobójczą śmiercią zmarła jego żona, malarka Zofia Benówna. Oboje pochowani są na miejscowym cmentarzu.

Przyjaźnił się z Stanisławem Ignacym Witkiewiczem, Tadeuszem Nalepińskim, Tadeuszem Micińskim, Leonem Chwistkiemi Bronisławem Malinowskim. Witkacy sportretował go jako Tymbeusza w 622 upadkach Bunga. Malinowski dedykował Szymberskiemu Życie seksualne dzikich w północno-zachodniej Melanezji.

• Atessa. Scen cztery. Kraków, 1910
• Sądy, kompozycja sceniczna. Dom Książki Polskiej, 1936

• Janusz Degler: Szymberski Tadeusz Lucjan (Lucyan). W: Polski Słownik Biograficzny. T. 50. Warszawa – Kraków: Polska Akademia Nauk – Polska Akademia Umiejętności, 2015, s. 213–215. ISBN 978-83-63352-37-0.
• Grażyna Kubica: Bronisław Malinowski w gronie przyjaciół. W: Bronisław Malinowski: Dziennik w ścisłym znaczeniu tego wyrazu. Wydawnictwo Literackie, 2007. ISBN 978-83-08-04034-8.
• Julian Krzyżanowski: Literatura polska XX wieku: przewodnik encyklopedyczny. Wydawnictwo Naukowe PWN, 1985. ISBN 83-01-05369-0.