Tadeusz Miś

Tadeusz Józef Miś (ur. 17 marca 1892 w Skawinie, zm. ?) – podpułkownik żandarmerii Wojska Polskiego.

W czasie I wojny światowej walczył w szeregach 1 Pułku Piechoty Legionów. 9 grudnia 1919 roku został awansowany z dniem 1 grudnia 1919 roku na porucznika piechoty służąc w Żandarmerii Polowej. 1 czerwca 1921 roku pełnił służbę w 9 Dywizjonie Żandarmerii Wojskowej. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 roku i 59. lokatą w korpusie oficerów żandarmerii, a jego oddziałem macierzystym był 3 Dywizjon Żandarmerii w Grodnie. 15 marca 1923 roku został przeniesiony do Centralnej Szkoły Żandarmerii w Grudziądzu na stanowisko instruktora w Oddziale Szkolnym, pozostając oficerem nadetatowym 3 Dywizjonu Żandarmerii. W 1924 roku pełnił służbę w 5 Dywizjonie Żandarmerii w Krakowie. W marcu 1927 roku został przeniesiony do 4 Dywizjonu Żandarmerii w Łodzi na stanowisko pełniącego obowiązki zastępcy dowódcy dywizjonu. 12 kwietnia 1927 roku awansował na majora ze starszeństwem z 1 stycznia 1927 roku i 6. lokatą w korpusie oficerów żandarmerii. W grudniu 1928 roku został przeniesiony do 2 Dywizjonu Żandarmerii w Lublinie na stanowisko zastępcy dowódcy dywizjonu. Od marca 1932 roku do 31 sierpnia 1939 roku dowodził 2 Dywizjonem Żandarmerii w Lublinie. 27 czerwca 1935 roku awansował na podpułkownika ze starszeństwem z 1 stycznia 1935 roku i 2. lokatą w korpusie oficerów żandarmerii. 31 sierpnia 1939 roku podpisał, jako dowódca dywizjonu ostatni rozkaz dzienny nr 25, w którym poinformował podwładnych o swoim odejściu na inne stanowisko służbowe oraz pożegnał ich słowami: „odchodząc po 11 letniej pracy w 2 dyonie żandarmerii żegnam wszystkich podwładnych mi żandarmów i życzę im powodzenia w dalszej pracy dla dobra Ojczyzny”. W czasie kampanii wrześniowej 1939 był dowódcą żandarmerii Armii „Poznań”.

Z notatek podpułkownika Władysława Drzymulskiego przekazanych pułkownikowi Władysławowi Wierzbickiemu wynika, że w końcu 1940 roku podpułkownik Tadeusz Miś zgodził się zostać zastępcą Władysława Drzymulskiego. Gdy Władysław Drzymulski miał wystąpić z propozycją zamiany na stanowisku z podpułkownikiem Misiem, jako starszym stopniem, propozycja ta spotkała się z odmową generała Roweckiego, uzasadnioną nieznajomością przez podpułkownika Misia stosunków panujących w Warszawie. Notatki Władysława Drzymulskiego kończą się stwierdzeniem: „z chwilą wybuchu powstania nie wiadomo, co się stało z podpułkownikiem Misiem”.

• Krzyż Niepodległości – 9 listopada 1932
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski – 10 listopada 1938
• Krzyż Walecznych
• Złoty Krzyż Zasługi
• Medal Międzysojuszniczy „Médaille Interalliée”

• Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2016-02-15].
• Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r.. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
• Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
• Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
• Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
• Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
• Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
• Jan Suliński: 2 Dywizjon Żandarmerii Wojskowej Lublin (1918-1939). Mińsk Mazowiecki: Centrum Szkolenia Żandarmerii Wojskowej, 2012.
• Władysław Wierzbicki: Przyczynki do historii Żandarmerii odrodzonego Wojska Polskiego. Londyn: Koło Oddziałowe Stowarzyszenia Polskich Kombatantów nr 106 „Żandarm”, 1990.