Tadeusz Leon Morawski

Tadeusz Leon Dzierżykraj-Morawski (ur. 23 czerwca 1893 w Jurkowie, zm. 25 listopada 1974 w Warszawie) – polski polityk, poseł na Sejm w II RP, działacz społeczny, propagator spółdzielczości i sadownictwa.

Był synem Teresy z Morawskich (1870-1933) i Stanisława Morawskiego (1850-1908), młodszym bratem dyplomaty i polityka Kajetana Morawskiego (1892-1973). Ukończył gimnazjum, a następnie studia uniwersyteckie.

Uczestniczył w powstaniu wielkopolskim. W 1920 po odbyciu przeszkolenia, został skierowany przez MSZ na Warmię jako zastępca delegata rządu do spraw plebiscytowych w Kwidzynie i członek Warmińskiego Komitetu Plebiscytowego. Później pracował w Generalnym Komisariacie RP w Wolnym Mieście Gdańsk.

Od polowy lat dwudziestych prowadził własny majątek Mała Wieś koło Grójca. Był propagatorem spółdzielczości i sadownictwa w powiecie grójeckim, który z czasem stał się znaczącym ośrodkiem sadowniczym w kraju.

Politycznie był związany ze Związkiem Pracy Mocarstwowej i Bezpartyjnym Blokiem Współpracy z Rządem. W 1928 został wybrany w okręgu nr 12 (Grodzisk Mazowiecki-Błonie) do Sejmu II kadencji. W Sejmie pracował w komisji ochrony środowiska. W 1930 ponownie otrzymał mandat z listy państwowej nr 1 (BBWR). W Sejmie III kadencji był członkiem klubu BBWR. W 1931 − na znak protestu przeciwko tzw. sprawie brzeskiej − zrezygnował z mandatu poselskiego (wygasł 4 sierpnia 1931) i wycofał się z działalności politycznej.

Podczas II wojny światowej był żołnierzem ZWZ, a następnie AK i ze względu na swoją działalność został aresztowany przez Niemców. Po wojnie pracował w różnych instytucjach, był m.in. wicedyrektorem Centrali Handlu Materiałami Budowlanymi.

31 października 1922 poślubił w Małej Wsi Julię Lubomirską (1894-1982) − córkę Marii i Zdzisława. Morawscy mieli pięcioro dzieci:

• Klementynę (ur. 1923),
• Stanisława (1925-1971),
• Zdzisława (1927-2005),
• Kazimierza (1929-2012),
• Marię (ur. 1933).

W ostatnich latach poważnie chorował i przebywał w domu pod opieką żony.

• Krzyż Walecznych.