Tadeusz Bastgen

Tadeusz Władysław Jerzy Bastgen (ur. 12 kwietnia 1897 we Lwowie, zm. 19 grudnia 1962 w Londynie) – podpułkownik dyplomowany Wojska Polskiego.

Urodził się 12 kwietnia 1897 we Lwowie. Po zakończeniu I wojny światowej i odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. Został awansowany na stopień porucznika w korpusie oficerów łączności ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919, a następnie na stopień kapitana łączności ze starszeństwem z dniem 1 lipca 1923. W 1923, 1924 jako oficer nadetatowy 2 pułku łączności z Jarosławia był przydzielony do Oddziału IV Ministerstwa Spraw Wojskowych i służył przy Wojskowym Komisarzu Łączności. Odbył Kurs 1925–1927 (VI promocja) w Wyższej Szkole Wojennej i uzyskał tytuł oficera dyplomowanego. W 1928 jako oficer Sztabu Generalnego służył w 9 samodzielnym batalionie łączności w Brześciu. W 1932 był oficerem Sztabu Głównego Wojska Polskiego.

Podczas II wojny światowej w stopniu majora był szefem sztabu Legii Oficerskiej istniejącej na przełomie 1940/1942 w ramach Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie. Po wojnie pozostał na emigracji w Wielkiej Brytanii. Do końca życia pozostawał w stopniu podpułkownika. Zmarł nagle 19 grudnia 1962 w Londynie. Był żonaty.

• Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
• Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
• Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
• Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.