Sylwester Jarosz

Sylwester Jarosz (ur. 16 grudnia 1896 w Dąbrowie na Śląsku Cieszyńskim, zm. wiosną 1940 w Katyniu) – kapitan piechoty Wojska Polskiego, kawaler Krzyża Walecznych, ofiara zbrodni katyńskiej.

Urodził się w rodzinie Franciszka i Franciszki z Macurów. Absolwent Seminarium Nauczycielskiego w Cieszynie. Powołany do armii austriackiej. Ukończył Oficerską Szkołę w Opawie. Uczestnik I wojny światowej. 1 stycznia 1917 roku został mianowany podporucznikiem rezerwy. Pełnił służbę w 21 pułku strzelców.

Od 1918 w Wojsku Polskim. W 1919 walczył z Czechami. Brał udział w akcji plebiscytowej na Śląsku Cieszyńskim. Należał do Polskiej Organizacji Wojskowej.

W okresie międzywojennym pozostał w wojsku. W 1922 roku w stopniu kapitana (starszeństwo z dniem 1 czerwca 1919 i 1651 lokatą w korpusie oficerów piechoty) przydzielony do 10 pułku piechoty. W 1923 służył w 4 pułku strzelców podhalańskich. W 1932 w stopniu kapitana (w 1935 starszeństwo z dniem 1 czerwca 1919 i 207 lokatą w korpusie oficerów piechoty) służył w 3 Baonie KOP „Hoszcza”. Ukończył Kurs Dowódców Wojskowych. Od 1936 był kierownikiem referatu mobilizacyjnego w Dowództwie Okręgu Korpusu Nr II w Lublinie.

W kampanii wrześniowej ewakuował się wraz z Dowództwem Okręgu Korpusu na wschód. Wzięty do niewoli radzieckiej około 20 września w okolicach Włodzimierza Wołyńskiego. Według stanu na kwiecień 1940 był jeńcem obozu w Kozielsku. Między 19 a 21 kwietnia 1940 przekazany do dyspozycji naczelnika smoleńskiego obwodu NKWD – lista wywózkowa 035/4 z 16.04.1940. Został zamordowany między 20 a 22 kwietnia 1940 przez NKWD w lesie katyńskim. Jego akta osobowe na dzień 6 września 1940 znajdowały się w I Specjalnym Wydziale NKWD ZSRR. Zidentyfikowany podczas ekshumacji prowadzonej przez Niemców w 1943, zapis w dzienniku ekshumacji pod datą 04.06.1943. Przy szczątkach znaleziono legitymację oficerską i list. Figuruje na liście AM-269-3953 i liście Komisji Technicznej PCK pod numerem 03953. Nazwisko Jarosza znajduje się na liście ofiar (pod nr 03953) opublikowanej w Gońcu Krakowskim nr 195 i w Nowym Kurierze Warszawskim nr 180 z 1943. Krewni do 1956 poszukiwali informacji przez Biuro Informacji i Badań Polskiego Czerwonego Krzyża w Warszawie.

Mieszkał w Lublinie. Żonaty z Olgą z Horaków, z którą miał córki: Wandę i Lidię.

• Minister Obrony Narodowej Aleksander Szczygło decyzją Nr 439/MON z 5 października 2007 awansował go pośmiertnie na stopnień majora. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007, w Warszawie, w trakcie uroczystości "Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów".
• Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari (nr 14384) – zbiorowe, pośmiertne odznaczenie żołnierzy polskich zamordowanych w Katyniu i innych nieznanych miejscach kaźni, nadane przez Prezydenta RP na Uchodźstwie profesora Stanisława Ostrowskiego (11 listopada 1976)
• Krzyż Kampanii Wrześniowej – zbiorowe, pośmiertne odznaczenie pamiątkowe wszystkich ofiar zbrodni katyńskiej (1 stycznia 1986)

• Krzyż Walecznych
• Medal Niepodległości
• Srebrny Krzyż Zasługi
• Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918-1921 "Polska Swemu Obrońcy"
• Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
• Signum Laudis Brązowy Medal Zasługi Wojskowej z mieczami na wstążce Krzyża Zasługi Wojskowej
• Brązowy Medal Waleczności

• Jeńcy polscy w niewoli radzieckiej (od 1939 roku)
• Obozy NKWD dla jeńców polskich

• Ranglisten der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1918. Wiedeń: 1918.
• Jan Kiński, Helena Malanowska, Urszula Olech, Wacław Ryżewski, Janina Snitko-Rzeszut, Teresa Żach: Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Marek Tarczyński (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2000. ISBN 83-905590-7-2.
• Jędrzej Tucholski: Mord w Katyniu. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1991. ISBN 83-211-1408-3.
• УБИТЫ В КАТЫНИ, Москва Общество «Мемориал» – Издательство «Звенья» 2015, ​ISBN 978-5-78700-123-5​.
• Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
• Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
• Auswaertiges Amt - Amtliches Material Zum Massenmord Von Katyn, Berlin 1943.