Stefania Allinowna

Stefania Allinówna, Stefania Allina (ur. 19 listopada 1895 w Łodzi, zm. 20 kwietnia 1988 w Warszawie) – polska pianistka i pedagog pochodzenia czesko-hiszpańskiego.

Jej ojciec, Zygmunt Allina, pochodził z Hiszpanii, matka natomiast – Julia – z Czech. Studiowała w klasie Aleksandra Michałowskiego w Instytucie Muzycznym w Warszawie (1910–1917), a także kompozycję u Felicjana Szopskiego i Kazimierza Sikorskiego. W latach 20. kształciła się pod kierunkiem Egona Petriego i Hugona Leichtentritta w Berlinie, w 1937 odbyła kurs prowadzony przez Edwina Fischera w Poczdamie. Po powstaniu warszawskim wywieziona do Niemiec na przymusowe roboty.

Od 1929 profesor fortepianu w Śląskim Konserwatorium Muzycznym w Katowicach (a następnie Akademii Muzycznej). W latach 1931–1960 koncertowała w duecie z Władysławą Markiewiczówną. Wykształciła 22 pianistów, a wśród jej uczniów znaleźli się m.in. Wiesław Szlachta, Michał Spisak, Jan Gawlas, Czesław Stańczyk, Józef Świder, Stanisław Tomczyński i Piotr Paleczny.

• StanisławS. Dybowski StanisławS., Słownik pianistów polskich, Warszawa: Wyd. Selene, 2003, s. 55-57, ISBN 83-910515-5-2, OCLC 830494425 .
• Leksykon polskich muzyków pedagogów urodzonych po 31 grudnia 1870 roku, red. Katarzyna Janczewska-Sołomko. Oficyna Wydawnicza Impuls 2008. ​ISBN 978-83-73085381​.