Stefan Zaleski

Stefan Zaleski herbu Lubicz (ur. 30 maja 1888 w Kłonowcu-Koraczu, zm. 3 stycznia 1959 w Warszawie) – polski ekonomista, profesor Uniwersytetu Poznańskiego i Uniwersytetu Warszawskiego.

Syn Zofii z Arkuszewskich i Piotra Zaleskiego. Młodszy brat Zygmunta Zaleskiego, historyka literatury.

Ukończył szkołę średnią w Radomiu w 1908 i rozpoczął studia na Uniwersytecie Genewskim, które ukończył w 1912 ze stopniem licencié des sciences sociales (mention – économie politique). Następnie przez rok studiował w Paryżu w École de droit oraz w École des Études Hautes Sociales.

W 1915 był w Lozannie redaktorem działu ekonomicznego i demograficznego Encyclopaédie Polonaise, do której napisał tom II i znaczną część tomu III. W 1920 na Wydziale Prawno-Ekonomicznym Uniwersytetu Poznańskiego uzyskał stopień doktora, a w 1925 habilitację. Od 1 października tego roku był profesorem nadzwyczajnym na tym wydziale.

Był członkiem polskiej delegacji do Komisji Ekonomicznej Konferencji Pokojowej w Paryżu w 1919, gdzie brał udział w pracach podkomisji do spraw ceł i traktatów ekonomicznych. W latach 1926–1928 był członkiem Komisji Ekspertów ds. Skarbowych Ligi Narodów. Był dziekanem Wydziału Prawno-Ekonomicznego Uniwersytetu Poznańskiego w latach 1929–1931. Prowadził na nim wykłady ze skarbowości i prawa skarbowego oraz z ekonomii, współpracując naukowo z Edwardem Taylorem.

W 1938 został profesorem zwyczajnym na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie objął Katedrę Ekonomii Politycznej. Podczas okupacji niemieckiej był dziekanem Wydziału Ekonomicznego tajnego Uniwersytetu Ziem Zachodnich, a po aresztowaniu Romana Rybarskiego prodziekanem tajnego Wydziału Prawa UW.

W 1945 objął kierownictwo Wydziału Prawa Uniwersytetu Warszawskiego jako prodziekan, a w maju tego roku został wybrany dziekanem. Od września 1946 przez rok był prorektorem Uniwersytetu Warszawskiego. W ramach represji ze strony władz komunistycznych został pozbawiony prawa wykładania i egzaminowania z ekonomii politycznej i historii doktryn ekonomicznych w 1949, choć mógł wykładać statystykę i demografię dla innych wydziałów. W 1953 został przeniesiony na nowo powstały Wydział Nauk Ekonomicznych.

Stefan Zaleski był członkiem zwyczajnym Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk od 1921, założycielem i wiceprezesem (w latach 1946–1948) Polskiego Towarzystwa, członkiem zwyczajnym Ekonomicznego, członkiem Towarzystwa Naukowego Warszawskiego oraz członkiem-korespondentem Polskiej Akademii Umiejętności (od 1950).

Zmarł na zawał serca 3 stycznia 1959 w Warszawie.

• Démographie génerale de la Pologne (1920)
• Prawo skarbowe Rzeczypospolitej Polskiej (1923–1924)
• Idea słusznej płacy (1925, habilitacja)
• Istota i rozwój naukowej organizacji pracy (1928)
• Wpływ maszyn na bezrobocie wg poglądów ekonomistów XIX wieku (1935)
• Wpływ postępu technicznego na bezrobocie (1937)
• Organizacja naukowa (1939)
• Teoria i polityka płac (1939)

• Zaleski, Stefan Lubicz (1888-1959) w katalogu Biblioteki Narodowej