Stanisław Wyrzykowski

Stanisław Wyrzykowski (ur. 30 listopada 1869 w Bortnikach koło Stanisławowa, zm. 16 lutego 1949 w Krakowie) – polski poeta, powieściopisarz i tłumacz okresu Młodej Polski, blisko współpracujący z krakowskim „Życiem” i warszawską „Chimerą”, kierownik Wydziału Teatru w Ministerstwie Sztuki i Kultury w 1919 roku.

Początkowo pisał wiersze nastrojowo-opisowe, łączące w sobie typowe wątki myślowe modernistów. W późniejszej fazie swojej twórczości uprawiał lirykę refleksyjną, nastrojoną na optymistyczne wizje świata, w których subtelna nuta pesymizmu służyła jedynie świadectwu chwilowej słabości człowieka i trzeźwej wizji świata. W poezji Wyrzykowskiego widoczne są nawiązania do filozofii Nietzschego oraz Henri Bergsona, zwłaszcza w punktach, gdzie mowa o woli mocy i apoteozie życia. Jego tom poezji stanowi drugie najciekawsze obok Snów o potędze Staffa świadectwo reakcji poezji polskiej na dekadentyzm.

Wyrzykowski jest również autorem trylogii powieściowej Moskiewskie gody. Spod jego ręki wyszły także cenione i do dziś wznawiane tłumaczenia prozy Edgara Allana Poego (wszystkie dzieła prozatorskie), Josepha Conrada i Friedricha Nietzschego (m.in. Tako rzecze Zaratustra, wraz z Wacławem Berentem).

• Conrad, Joseph - Nostromo
• von Hofmannsthal, Hugo - O wierszach: dyalog
• Kipling, Rudyard - Takie sobie bajeczki
• London, Jack - Nieoczekiwane
• Nietzsche, Friedrich - Dusza dostojna
• Nietzsche, Friedrich - Dytyramby dionizyjskie
• Nietzsche, Friedrich - Jutrzenka: myśli o przesądach moralnych
• Nietzsche, Friedrich - Poza dobrem i złem
• Nietzsche, Friedrich - Zmierzch bożyszcz czyli Jak filozofuje się młotem
• Poe, Edgar Allan - Opowieści niesamowite