Quick Facts
Biography
Stanisław Józef Profic (ur. 4 grudnia 1896 w Wadowicach, zm. w kwietniu 1940 w Charkowie) – major piechoty Wojska Polskiego, kawaler Virtuti Militari.
Życiorys
Stanisław Józef Profic urodził się 4 grudnia 1896, w Wadowicach, w rodzinie Kazimierza i Krystyny z domu Lubert. Przed wybuchem I wojny światowej był członkiem Drużyn Sokolich.
W czasie I wojny światowej służył w Legionach w 3 Pułku Piechoty. Brał udział w walkach na froncie karpackim w szeregach II Brygady Legionów Polskich. W czerwcu 1915 roku został ranny w walkach pod Rokitną. 25 czerwca 1915 roku został awansowany na chorążego, a 1 lipca 1916 roku na podporucznika Legionów.
W 1918 roku wstąpił do Wojska Polskiego i walczył w wojnie polsko-bolszewickiej w szeregach 2 Pułku Piechoty Legionów i 1 Pułku Piechoty Legionów.
Po zakończeniu działań wojennych pozostał w wojsku został zweryfikowany do stopnia majora piechoty ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku. Od 1922 roku służył jako oficer nadetatowy w 73 Pułk Piechoty z przydziałem do Wojskowej Kontroli Generalnej Oddziału Kontroli Administracyjnej.
W 1925 roku przeszedł w stan spoczynku. W 1934 pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Wilno Miasto z przydziałem mobilizacyjnym do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr III. Był wówczas „przewidziany do użycia w czasie wojny”.
Działał czynnie w organizacjach byłych legionistów oraz w Federacji Polskich Związków Obrońców Ojczyzny Województwa Wileńskiego. W 1931 roku został wybrany do prezydium federacji.
W czasie mobilizacji w 1939 roku został powołany do służby czynnej.
Stanisław Profic w 1940 roku został zamordowany przez NKWD w Charkowie i pochowany w bezimiennej mogile zbiorowej. Obecnie jego szczątki spoczywają w Piatichatkach na Cmentarzu Ofiar Totalitaryzmu w Charkowie.
5 października 2007 Minister Obrony Narodowej awansował go pośmiertnie do stopnia podpułkownika. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari
- Krzyż Niepodległości
- Krzyż Walecznych (czterokrotnie)
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918-1921 „Polska Swemu Obrońcy”
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
Przypisy
Bibliografia
- Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego: Charków, Warszawa 2003, ISBN 83-916663-5-2, s. 432.
- Lista starszeństwa oficerów Legionów Polskich w dniu oddania Legionów Polskich Wojsku Polskiemu (12 kwietnia 1917), Warszawa 1917.
- Rocznik Oficerski 1923 - Ministerstwo Spraw Wojskowych, Biuro Personalne, Warszawa 1923, s. 30, 334, 403;
- Rocznik Oficerski 1924 - Ministerstwo Spraw Wojskowych, Biuro Personalne, Warszawa 1924, s. 294, 347;
- Rocznik Oficerski Rezerw - Ministerstwo Spraw Wojskowych, Biuro Personalne, Warszawa 1934.