Stanisław Orlewicz

Stanisław Antoni Orlewicz (ur. 2 kwietnia 1887 w Warszawie, zm. wiosną 1940 w Katyniu) – pułkownik lekarz Wojska Polskiego.

Stanisław Orlewicz urodził się 2 kwietnia 1887 w Warszawie, w rodzinie Antoniego i Władysławy z Konstantynowiczów. W 1913, po ukończeniu studiów na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie, otrzymał dyplom lekarski. Uczestniczył w I wojnie światowej.

W czasie wojny z bolszewikami był szefem sanitarnym 11 Dywizji Piechoty. W 1920 pełnił służbę w Szefostwie Sanitarnym Dowództwa Okręgu Generalnego „Warszawa” w Warszawie. Na tym stanowisku 6 sierpnia 1920 został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu majora Korpusu Lekarskiego, w grupie „byłych Korpusów Wschodnich i byłej armii rosyjskiej”.

Od 1921 pełnił służbę w Szefostwie Sanitarnym Dowództwa Okręgu Korpusu Nr I w Warszawie, pozostając oficerem nadetatowym 1 batalionu sanitarnego. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu majora ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 i 105. lokatą w korpusie oficerów sanitarnych. W 1923 został przeniesiony do Departamentu VIII Sanitarnego Ministerstwa Spraw Wojskowych w Warszawie. W latach 1926–1928 był hospitantem Kursu Normalnego Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie. W 1928, po ukończeniu kursu, został przeniesiony do Wyższej Szkoły Wojennej, w charakterze wykładowcy. 18 lutego 1930 awansował na podpułkownika ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1930 i 5. lokatą w korpusie oficerów sanitarnych, grupa lekarzy. Na stopień pułkownika został mianowany ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1936 i 2. lokatą w korpusie oficerów zdrowia, grupa lekarzy. W 1939 pełnił służbę w Wyższej Szkole Wojennej na stanowisku kierownika przedmiotu służba zdrowia.

W czasie kampanii wrześniowej 1939 po agresji ZSRR na Polskę dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Kozielsku. Wiosną 1940 został zamordowany przez funkcjonariuszy NKWD w Katyniu i tam pogrzebany. Od 28 lipca 2000 spoczywa na Polskim Cmentarzu Wojennym w Katyniu.

Postanowieniem nr 112-48-07 Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego z 5 października 2007 został awansowany pośmiertnie na stopień generała brygady. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.

28 kwietnia 2009, w ramach akcji „Katyń... pamiętamy” / „Katyń... Ocalić od zapomnienia”, na skwerze przy ulicy Ignacego Daszyńskiego w Tuchowie został zasadzony Dąb Pamięci honorujący Stanisława Orlewicza.

• Złoty Krzyż Zasługi

• Generałowie i admirałowie II Rzeczypospolitej
• Jeńcy polscy w niewoli radzieckiej (od 1939 roku)
• Obozy NKWD dla jeńców polskich
• zbrodnia katyńska

• Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2016-02-15].
• Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
• Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
• Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
• Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
• Jan Kiński, Helena Malanowska, Urszula Olech, Wacław Ryżewski, Janina Snitko-Rzeszut, Teresa Żach: Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Marek Tarczyński (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2000. ISBN 83-905590-7-2.
• Stanisław Konopka: Rocznik Lekarski Rzeczypospolitej Polskiej na 1936 rok. Warszawa: Naczelna Izba Lekarska, 1936.
• Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.