Stanisław Hoc

Stanisław Hoc (ur. 1 stycznia 1948 w Bodzanowie) – polski prawnik, profesor nauk prawnych, profesor zwyczajny Uniwersytetu Opolskiego, w latach 1998–2013 także profesor Uczelni Łazarskiego w Warszawie.

Maturę zdał w 1965 w Głuchołazach. W 1969 ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Wrocławskim, promotorem pracy magisterskiej był Witold Świda. Na tymże uniwersytecie w 1976 uzyskał stopień doktora nauk prawnych – promotorem pracy doktorskiej był Tomasz Kaczmarek. W 1988 na Uniwersytecie Śląskim uzyskał stopień doktora habilitowanego nauk prawnych. W 1998 został profesorem nadzwyczajnym na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Opolskiego i kierownikiem Katedry Prawa Karnego na tym Wydziale. W 2014 uzyskał tytuł naukowy profesora nauk prawnych.

Był oficerem Milicji Obywatelskiej.

W latach 1969-1998 pracował w naczelnych i centralnych organach administracji rządowej. Jednocześnie był zatrudniony w wyższym szkolnictwie resortowym, w tym w Wyższej Szkole Oficerskiej im. Feliksa Dzierżyńskiego w Legionowie.

W pracy naukowej zajmuje się głównie przestępstwami przeciwko państwu i ochronie informacji. Jest autorem około 300 prac naukowych (monografii, podręczników, komentarzy, glos i recenzji).

Jest członkiem Międzynarodowego Stowarzyszenia Prawa Karnego (Association Internationale de Droit Penal), Towarzystwa Naukowego Prawa Karnego (Przewodniczący Komisji Rewizyjnej).

W latach 1998–2015 stały doradca Sejmu RP (m.in. ekspert podczas prac legislacyjnych nad ustawami o: ABW, AW, WSI, SKW oraz SWW, ochronie informacji niejawnych).

W 1995 prezydent RP Lech Wałęsa odznaczył go Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski