Stanisława Centnerszwerowa

Stanisława Centnerszwerowa (z domu Rajchert, ur. 1889 w Warszawie, zm. 1943 w Białymstoku) – polska malarka.

Uczyła się malarstwa w pracowni Hersteina, a następnie w Paryżu u Henri-Jean Guillaume Martina (1860-1943) i Emila Renarda (1850-1930). Wystawiała prace na Paryskim Salonie Niezależnych. Od 1914 wystawiała prace w Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych. Szczególnie wysoko oceniano jej pejzaże. W Polsce miała wystawy indywidualne (1924, 1927, 1929), należała do tzw. Grupy Pięciu (1933), potem Grupy Siedmiu (1937). Związana była z Żydowskim Towarzystwem Krzewienia Sztuk Pięknych. Po wybuchu II wojny światowej znalazła się w Białymstoku, gdzie zginęła podczas likwidacji getta.

Jej mąż Maksymilian Centnerszwer, zginął również w trakcie powstania w getcie białostockim.

• Jerzy Malinowski, Malarstwo i rzeźba Żydów Polskich w XIX i XX wieku, PWN, 2000, Tom 1, ​ISBN 83-01-13178-0​

• Biografia ŻIH

• Mężczyzna z papierosem w zasobach CBJ