Salomea Bau-Prusakowa

Salomea Bau-Prusakowa (Prussakowa) (ur. w grudniu 1889 w Tyczynie, zm. 1942 w Treblince) – polska lekarz neurolog, pierwsza kobieta z tytułem doktora medycyny uzyskanym na polskiej uczelni.

Ukończyła Gimnazjum św. Anny w Krakowie w 1912 roku. Studia medyczne odbyła na Uniwersytecie Jagiellońskim i Uniwersytecie Wiedeńskim. Tytuł doktora wszech nauk lekarskich otrzymała w listopadzie 1918 roku w Krakowie. Od grudnia tego roku była asystentką w oddziale neurologicznym Szpitala na Czystem w Warszawie, kierowanym przez Edwarda Flataua. Po 1932 roku była asystentem w klinice neurologicznej UW. W 1940 roku przesiedlona do getta warszawskiego, 7 sierpnia 1942 wywieziona do Treblinki, gdzie zginęła.

Jej mężem był lekarz neurolog i psychiatra Leon Prusak (1889-1968).

Była autorką 17 prac naukowych.

• Choroby układu nerwowego na tle kiły. Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich, 1951