Piotr Kwiatkiewicz

Piotr Kwiatkiewicz (ur. 22 marca 1968 w Poznaniu)– polski historyk, orientalista, politolog, logistyk, inżynier.

Uczeń historyka i podróżnika prof. Wiesława M. Olszewskiego z UAM. Doktoryzował się na podstawie dysertacji Mocarstwa wobec Iraku (wyd. Toruń 2005, 2011), habilitował w oparciu o dorobek naukowy oraz rozprawę Przemiany polityczne w Azerbejdżanie od republiki radzieckiej do współczesnego państwa. Praca ta wyróżniona w 2014 w konkursie im. Czesława Mojsiewicza na najlepszą książkę politologiczną.

Był pracownikiem Wyższej Szkoły Bezpieczeństwa w Poznaniu, Wojskowej Akademii Technicznej im. Jarosława Dąbrowskiego w Warszawie i Łużyckiej Szkoły Wyższej im. Jana Benedykta Solfy z siedzibą w Żarach. Obecnie jest zatrudniony na stanowisku profesora w Zakładzie Stosunków Międzynarodowych Instytutu Politologii Uniwersytetu Zielonogórskiego, gdzie kieruje Pracownią Polityki Energetycznej i Bezpieczeństwa.

Redaktor naukowy wydawanych cyklicznie interdyscyplinarnych opracowań monograficznych o problematyce związanej z energetyką i bezpieczeństwem energetycznym: „Rynki surowców i energii” oraz „Europejski wymiar bezpieczeństwa energetycznego” oraz monografii tematycznych poświęconych energetyce m.in. Energetyka solarna, energetyka wiatrowa. Koordynator (2014) sieci naukowej EnSePol. Członek zarządu Fundacji na Rzecz Czystej Energii, członek założyciel Stowarzyszenia Miłośników Egiptu „Herhor”, członek: Polskiego Towarzystwa Geopolitycznego i Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk, rad programowych i redakcji branżowych periodyków podejmujących problematykę energetyczną.

Zajmuje się naukowo relacjami między sytuacją na rynkach gazu i ropy a stosunkami międzynarodowymi i wewnętrznymi państw producenckich, logistyką paliwową, a także energetyką odnawialną.

• Dr hab. Piotr Kwiatkiewicz, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2014-12-06] .