Petros Varvakis

Ο Μητροπολίτης Πολύκαρπος (κατά κόσμον Πέτρος Βαρβάκης) ήταν Έλληνας Θεολόγος, Επίσκοπος και Μητροπολίτης του Οικουμενικού Πατριαρχείου και της Εκκλησίας της Ελλάδος.

Διετέλεσε Επίσκοπος Λεύκης, Μητροπολίτης Ελασσώνος, Μητροπολίτης Αδριανουπόλεως, Μητροπολίτης Αδριανουπόλεως και Νέας Ορεστιάδος και Μητροπολίτης Χίου.

Ο Μητροπολίτης Πολύκαρπος γεννήθηκε στα Αλάτσατα της Μικράς Ασίας στις 27 Ιουλίου 1862.

Σπούδασε στη Ιερά Θεολογική Σχολή της Χάλκης, από την οποία αποφοίτησε το 1887. Η Διατριβή του έφερε τίτλοː Ότι αδίκως η του Μέσου Αιώνος 700-1453 Ανατολική Ορθόδοξος Εκκλησία κατηγορείται επί δουλοφροσύνη, νάρκη και στασιμότητι.

Μετά την αποφοίτησή του διορίστηκε ιεροκήρυκας της Μητροπόλεως Βρυούλων, θέση που κατείχε μέχρι το 1893 οπότε διορίστηκε Πρωτοσύγκελος της Μητροπόλεως Σμύρνης. Στις 19 Δεκεμβρίου 1893 χειροθετήθηκε Μέγας Αρχιμανδρίτης του Οικουμενικού Πατριαρχείου.

Τον Ιούνιο του 1894 εξελέγη από την Αγία και Ιερά Σύνοδο του Οικουμενικού Πατριαρχείου Επίσκοπος του Θρόνου, υπό τον τίτλο της πάλαι ποτέ διαλαμψάσης Επισκοπής Λεύκης. Χειροτονήθηκε Επίσκοπος στον Πατριαρχικό Ναό του Αγίου Γεωργίου, στις 6 Ιουνίου 1894 και ανέλαβε Βοηθός Επίσκοπος υπό τον Πατριάρχη και Αρχιερατικώς Προϊστάμενος της Ιεράς Μονής Ζωοδόχου Πηγής Βαλουκλή.

Στις 21 Οκτωβρίου 1900 εξελέγη Μητροπολίτης Ελασσώνος, στην οποία υπηρέτησε για μια δεκαετία.

Στις 12 Αυγούστου 1910 εξελέγη Μητροπολίτης Αδριανουπόλεως, αξιώθηκε να υποδεχθεί τον Ελληνικό Στρατό με επικεφαλής τον Βασιλιά Αλέξανδρο και να υψώσει έξω από τη Μητρόπολή του την Ελληνική Σημαία, τα λίγα αυτά χρόνια που η Αδριανούπολη ήταν ελληνική. Τον Οκτώβριο του 1922 η Αδριανούπολη γίνεται πάλι Τουρκική και οι Έλληνες υποχρεώνονται να εγκαταλείψουν τις πατρογονικές τους εστίες που επί αιώνες κατοικούσαν. Έτσι ο Μητροπολίτης Πολύκαρπος μαζί με το ποίμνιό του φεύγουν και εγκαθίστανται στο Κάραγατς που ήταν από την άλλη πλευρά του ποταμού Έβρου και ακολούθως 17 χιλιόμετρα νοτιότερα του Κάραγατς, και προσπαθεί να κρατήσει όλους τους πρόσφυγες μαζί, στη νέα πόλη.

Μετά τις Ελληνοτουρκικές ανταλλαγές πληθυσμών το 1924, ανέλαβε τη νέα και προσωρινή Μητρόπολη Αδριανουπόλεως και Νέας Ορεστιάδος. Ως Μητροπολίτης Αδριανουπόλεως και Νέας Ορεστιάδος, τέλεσε τον αγιασμό της Νέας Ορεστιάδος, θέτοντας παράλληλα και τον θεμέλιο λίθο της πόλης μαζί με τον Γενικό Διοικητή Θράκης Σπύρο Δάσιο. Από τις πρώτες του ενέργειες ήταν η κατασκευή ενός Ναού, που αφιερώθηκε στην Παναγία την Οδηγήτρια, για να στεγαστούν οι εικόνες και τα ιερά κειμήλια των προσφύγων. Ο Μητροπολίτης Πολύκαρπος παρά τις οικονομικές δυσκολίες που είχε η Μητρόπολη κατάφερε να οικοδομήσει Μητροπολιτικό Μέγαρο, ένα πέτρινο κτήριο ενός ορόφου με 8 δωμάτια και υπόγειο, το οποίο πριν τελειώσει παραχωρήθηκε στο Δημόσιο για τη στέγαση δημοσίων υπηρεσιών. Μετά την αποχώρηση του Πολυκάρπου, η Μητρόπολη Νέας Ορεστιάδος συγχωνεύθηκε με τη Μητρόπολη Διδυμοτείχου.

Στις 12 Φεβρουαρίου 1931 εκλέγεται Μητροπολίτης Χίου, απέναντι από τη γενέτειρα του. Παραιτήθηκε από τη Μητρόπολη Χίου το 1933.

Κοιμήθηκε στις 5 Φεβρουαρίου 1945.