Pero Zubac

Osnovnu školu završio je u Nevesinju, a eksperimentalnu gimnaziju u Lištici (današnji Široki Brijeg) i Zrenjaninu. Studirao književnost južnoslavenskih naroda na Filozofskom fakultetu u Novom Sadu. Član Udruženja novinara Jugoslavije, Društva književnika Vojvodine i Udruženja književnika Srbije.

Objavio 50 knjiga poezije, 20 knjiga pjesama za djecu, jednu knjigu eseja („Ti dani“, Stražilovo, Novi Sad, 1976), lirsku studiju o Lenki Dunđerskoj, tri knjige parodija na jugoslavensko pjesništvo (Pantologija nova, Smejuljci, Perodije), 16 antologija jugoslavenskog i stranog pjesništva. Na strane jezike prevedeno mu je 7 knjiga (dvije knjige na makedonski, dvije na albanski, jedna na mađarski, jedna na italijanski jezik i jedna na rumunski jezik), a pjesme su mu prevođene na dvadeset svjetskih jezika. Nalazi se u desetak stranih i preko tri stotine srpskih antologija pjesništva i pjesništva za djecu.

Bio je glavni urednik studentskog lista INDEKS, glavni i odgovorni urednik časopisa za kulturu POLjA u Novom Sadu, urednik zagrebačke revije POLET, urednik skopske MISLE, časopisa „Detinjstvo“ Zmajevih dječjih igara i časopisa za djecu „Vitez“ iz Beograda, saradnik brojnih jugoslavenskih revija, časopisa i listova. Kao novinar, imao je svoje kolumne i feljtone u “Borbi” (Beograd), “Pobjedi” (Podgorica), “Svijetu” i “Nedjelji” (Sarajevo), “Oku” (Zagreb), “Dnevniku” (Novi Sad), “Poletu” (Zagreb), “Radu” (Beograd), “Glasu omladine” (Novi Sad), “Uni” (Sarajevo), “Subotičkim novinama” (Subotica)...

Objavio je (sa Goranom Babićem, Lukom Paljetkom, Vladimirom Nikolićem) dramu “Mudbol”, izvedenu 1968. godine, pozorišni komad “Vratio se Nikoletina” (sa Draganom Jerkovićem), izveden u Beogradu 2000. godine, TV dramu “Izbacivač”, koja je emitovana 1979. godine, na TV Novi Sad i TV Beograd.

Napisao je libreto za balet “Banović Strahinja” Stevana Divjakovića i libreto za operu Miroslava Štatkića “Lenka Dunđerska”.

Na stihove Pera Zubca komponirano je više kantata, solo pjesama, oratorija, a za stihove je dobio najznačajnije nagrade na jugoslavenskim festivalima u Opatiji, Beogradu, Podgorici, Nišu, Donjem Milanovcu, Pančevu, Rožaju, Nikšiću.

Napisao je scenarija za osam dokumentarnih filmova i dugometražni film “Centar filma” iz Beograda o Jovanu Jovanoviću Zmaju. Dobio je Zlatnu povelju međunarodnog Beogradskog festivala dokumentarnog i kratkometražnog filma za scenarij filma Karolja Vičeka “Pinki”.

Realizovao je pedesetak multimedijalnih spektakala (Dani mladosti, logorske vatre, otvaranja olimpijskih takmičenja), a kao televizijski autor i urednik napisao je i realizirao preko 400 scenarija za dokumentarne, muzičke, zabavne, umjetničke i emisije za djecu i mlade. Urednik je popularnih jugoslavenskih serijala za djecu “Muzički tobogan” i “Fazoni i fore”.

Bio je urednik popularne serije klasične muzike Radiotelevizije Srbije „Harmonija sfera“, 16 filmova o savremenim kompozitorima klasične muzike.

Priznanja

Za književni rad nagrađen je značajnim jugoslovenskim nagradama kao što su: “Nagrada punoletstva” OK SSO Novi Sad, “Goranov vijenac”, “Goranova plaketa” za književnost za djecu, “Jovan Popović”, “Žarko Vasiljev”, Oktobarska nagrada Novog Sada, Povelja Novog Sada, Nagrada oslobođenja Mostara, Zlatna plaketa grada Vukovara, Velika povelja grada Kraljeva, Nagrada oslobođenja Kikinde, “Zlatna kap sunca Mostara”, “Stražilovo”, “Zmajev štap”, Nagrada Sremskih Karlovaca “Pavle Adamov”, Godišnje nagrade Radio Beograda, Nagrade “Zmajevih dečjih igara” za književnost za djecu, nagrada “Stara maslina” za književnost za djecu, Bar, “Gašino pero”, Lazarevac, za životno djelo u književnosti za djecu, “Zlatni ključić” Smederevske pjesničke jeseni za književnost za djecu, Zlatna čaša manifestacije “Čaša vode sa izvora”, Nagrada oslobođenja Vojvodine.

Zastupljen je u čitankama i lektiri u Srbiji, Hrvatskoj i Bosni i Hercegovini.

Radovi

Objavio je više tekstova o jugoslavenskoj periodici na teme iz sovjetske i ruske umjetnosti. Pisao je o Jesenjinu, Majakovskom, Pasternaku, Cvetajevoj, Mandeljštamu, Visockom, Polonskoj, Ajtmatovu i drugima.

Poemu „Mostarske kiše“ u prevodu Irine Čivilihine, objavio je moskovski časopis “Rabotnica” (februar 1988.) u tiražu od 19.750.000 primeraka. Nekoliko njegovih pjesama prevedeno je na ruski jezik i objavljeno u ruskim revijama. Poema “Ruska varka” objavljena je i na italijanskom jeziku, u Bariju 2001. godine.

Prevodi Pera Zubca pjesnika ruskih vojnika palih u otadžbinskoj vojni, posebno pjesme Zahara Gorodijskog, objavljeni su u Jugoslaviji, a pjesma “Kad mi časi smrti postanu bliski”, dugo godina je veoma popularna među mladima u Jugoslaviji.

Pero Zubac živi i stvara u Novom Sadu. Do penzionisanja, bio je zaposlen u Radioteleviziji Srbije, Televiziji Novi Sad, kao odgovorni urednik redakcije programa za djecu i mlade.