Paul Vanderschaeghe

Paul Vanderschaeghe (Handzame, 28 november 1930 - Sijsele, 19 september 2001) was een Vlaams schrijver en leraar.

Vanderschaeghe werd licentiaat Germaanse talen aan de Rijksuniversiteit Gent. Hij werd leraar Nederlands in het middelbaar onderwijs in Brugge: Hemelsdale (1954-1995) en Stedelijke Kunstacademie (1960-1983). Van 1990 tot 1999 werkte hij mee aan de schrijversacademie van de vzw volkshogeschool Moritoen.

Verzen

• Variaties, 1950.
• Odin, 1952.
• Ogenblikken, 1953.
• Het geslepen hart, 1954.
• Oogappeltjes, 1957.
• Great getting-up morning, 1963.
• Tweemaal, 1966.
• Verlenglijn van het genezen, 1971.
• Poëgrafieken, 1974.
• Van mijn adem bevrijd, 1975.
• Hoe de bijen elkaar bevloeien, 1976.
• Belijdenis in een schemering, 1979
• Zo blind staat de dichter, 1981.
• Brugge, 1983.

Romans en verhalen

• Vergeef mij Kajafas, 1960.
• De twee honden, 1968.
• De straat waarin je leeft, 1969.
• Kelner, herken je me?, 1969
• Op het kantje af, 1971.
• De angstbel, 1971
• Op de spiegel gezet, 1972.
• Havikshorst, 1974.
• De magere morgen, 1978.
• Een merel met gespleten bek, 1993.
• Kleine suite voor Jef Innegraeve, 1998.

Studies

• Male, stede ende paercke, 1987.
• Hanzame-Edewalle-Kortemark-Zarren-Werken, streekkalender, 1995.
• Male, streekkalender, 1997.

Daarnaast publiceerde hij jeugdboeken (o.m. Het gestolen fonteintje, 1974), vertalingen, bloemlezingen, essays, inleidingen (Zo blind staat de dichter, 1981),tekstuitgaven en monografieën (o.m. Ernest Hemingway, 1958).

• Raf SEYS, Van Walther Vanbeselaere tot Mariette Vanhalewijn, VWS-cahier 57-58, 1975.
• Fernand BONNEURE, Paul Vanderschaeghe, inː Lexicon van Westvlaamse schrijvers, Deel I, Torhout, 1984.
• Luc DECORTE, Gerard Soete en Paul Vanderschaeghe ter nagedachtenis, inː Brugge die Scone, 2001.