Natalia Michailidou

Η Ναταλία Μιχαηλίδου είναι Ελληνίδα πιανίστα και παιδαγωγός. Από το 2013 είναι πρόεδρος του ελληνικού παραρτήματος του Ευρωπαϊκού Συλλόγου Καθηγητών Πιάνου, ενώ από το 2016 είναι καθηγήτρια του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, στο πρόγραμμα μεταπτυχιακών σπουδών «Ιστορία, θεωρία, σύνθεση και ερμηνεία της έντεχνης μουσικής».

Η Ναταλία Μιχαηλίδου γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Κωνσταντινούπολη, καταγόμενη από οικογένεια μουσικών και φιλόμουσων. Ο προπροπάππους της, Στέφανος Γαϊτανάκης, γνωστός ως Χατζηστεφανής, ήταν αρχιτέκτονας στην αυλή του σουλτάνου Αμπντούλ Μετζίτ Α΄, ιδρυτής των Γαϊτανακείων Εκπαιδευτηρίων και δωρητής της Μεγάλης του Γένους Σχολής.

Ξεκίνησε την ενασχόλησή της με τη μουσική από την παιδική της ηλικία. Πρώτη της δασκάλα στο πιάνο υπήρξε η μητέρα της, Πόπη Μιχαηλίδου, το γένος Παναγιωτίδου, η οποία με τη σειρά της ήταν μαθήτρια του Αλφρέντ Κορτό. Η μητέρα της, γεννημένη το 1921 στην Κωνσταντινούπολη, ακολούθησε ανάλογη πορεία με την κόρη της, Ναταλία, καθώς ασχολήθηκε με το πιάνο από νεαρή ηλικία, γεγονός που αποδεικνύει την αποδοχή και την υποστήριξη των γονιών της για το αντικείμενο που επέλεξε να μελετήσει, πράγμα σπάνιο για την εποχή.

Η Μιχαηλίδου άρχισε να φοιτά στο Ζάππειο Παρθεναγωγείο Κωνσταντινουπόλεως και, παράλληλα, στο Δημοτικό Ωδείο της Κωνσταντινούπολης (τωρινό Κρατικό Ωδείο Πανεπιστημίου Κωνσταντινούπολης) από την ηλικία των τεσσάρων ετών, με καθηγητή τον Φέρντι Στάτσερ. Μερικά χρόνια αργότερα και αφού έλαβε υποτροφία από τη γαλλική κυβέρνηση, μετεγκαταστάθηκε στο Παρίσι προκειμένου να σπουδάσει στην περίφημη Εκόλ Νορμάλ του Παρισιού «Αλφρέντ Κορτό» από την οποία αποφοίτησε με το ανώτατο δίπλωμα σε ηλικία δεκαεπτά ετών με εξαιρετικές διακρίσεις, ούσα μέλος της τάξης του Ζιλ Ζεντίλ. Την περίοδο της φοίτησής της, πρόεδρος της σχολής διατελούσε ο Ανρί Ντουτιγιέ και ήταν καθηγητής ο Ολιβιέ Μεσιάν, γεγονός που έπαιξε καθοριστικό ρόλο στις προσλαμβάνουσές της. Κατά τη διάρκεια της μαθητείας της εκεί, μελέτησε επισταμένως το έργο του Μεσιάν. Σημαντικές επιρροές, φυσικά, υπήρξαν και οι φίλοι του δασκάλους της, Μωρίς Ραβέλ και Γκαμπριέλ Φoρέ.

Συνέχισε της σπουδές στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, παρακολουθώντας μαθήματα στο Πανεπιστήμιο της Ουάσινγκτον, λαμβάνοντας το μεταπτυχιακό της ως αριστούχος. Επιστρέφοντας στο Παρίσι, κατάφερε να κερδίσει την υποτροφία «Αλμπέρ Ρουσέλ», ως η αρτιότερη ερμηνεύτρια γαλλικής μουσικής.

Στα μέσα του 1982, μία επίσκεψή της σε ένα δημοτικό σχολείο της Θεσσαλονίκης στάθηκε η αφορμή να διαμείνει μόνιμα στην Ελλάδα. Βρισκόμενη εκεί, άκουσε τους μαθητές να εκτελούν τον ελληνικό εθνικό ύμνο, έργο που δεν είχε ακούσει για πολλά χρόνια εξαιτίας της παραμονής της στην Τουρκία, λόγω της απαγόρευσης, και τη Γαλλία. Βαθιά συγκινημένη από το γεγονός, αποφάσισε να μετακομίσει τα Χριστούγεννα του ίδιου έτους.

Σολίστ

Έδωσε την πρώτη της ατομική συναυλία σε ηλικία πέντε ετών στη γενέτειρά της. Με τα χρόνια, ακολούθησαν συναυλίες στις ΗΠΑ, την Ευρώπη, τη Σοβιετική Ένωση και την Άπω Ανατολή. Έχει συμπράξει με την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών, την Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης, την Εθνική Συμφωνική Ορχήστρα της ΕΡΤ, την Καμεράτα - Ορχήστρα Φίλων της Μουσικής, την Ορχήστρα των Χρωμάτων, την Ορχήστρα «Σολίστ της Πάτρας», την Ορχήστρα Κολόν του Παρισιού, τη Συμφωνική Ορχήστρα Κωνσταντινούπολης, τη Φιλαρμονική Ορχήστρα της Σεούλ, τη Φιλαρμονική Ορχήστρα Μπουσάν της Νότιας Κορέας, την Ορχήστρα της Εθνικής Ακαδημίας της Αγίας Καικιλίας, τη Συμφωνική Ορχήστρα Τσαϊκόφσκι, ενώ αξιοσημείωτες είναι και οι συμμετοχές της στους διεθνείς διαγωνισμούς της Βαρκελώνης, του Βερτσέλι και Γκραν Πρι «Μαρία Κάλλας» του Athenaeum. Πλέον, συμμετέχει συχνά ως μέλος κριτικών επιτροπών σε διαγωνισμούς.

Έχει συνεργαστεί πολλάκις με διαπρεπείς Έλληνες συνθέτες, όπως η Ελένη Καραΐνδρου, ο Γεώργιος Καζάσογλου, ο Γεώργιος Πλάτων, ο Τάκης Καλογερόπουλος, ο Χάρης Βρόντος, ο Βασίλης Τενίδης, ο Μιχάλης Τραυλός και ο Περικλής Κούκος, των οποίων έργα έχει παρουσιάσει για πρώτη φορά και πολλοί εξ αυτών της τα έχουν αφιερώσει.

Επίσης, έχει λάβει μέρος σε πολλά διεθνή φεστιβάλ, μεταξύ αυτών και το Φεστιβάλ Αθηνών-Επιδαύρου,, το Φεστιβάλ Κλασικής Μουσικής Κουφονησίων, τα Φεστιβάλ των Τιλ και Αλμπί κ.α., ενώ αξιόλογη είναι και η παρουσία της σε βαρυσήμαντες αίθουσες συναυλιών, όπως το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, το Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης, ο Φιλολογικός Σύλλογος «Παρνασσός», η Εθνική Λυρική Σκηνή, η Όπερα των Βρυξελλών κ.α..

Το 2001 κυκλοφόρησε τον προσωπικό της δίσκο «Λάλον Ύδωρ» από την Lyra με έργα των Μωρίς Ραβέλ, Φραντς Λιστ, Γιάννη Κωνσταντινίδη, Κλωντ Ντεμπυσί, Ισαάκ Αλμπένιθ και Φρεντερίκ Σοπέν, για τον οποίο της απονεμήθηκε το 2003 από την Ένωση Ελλήνων Θεατρικών και Μουσικών Κριτικών το Βραβείο Δίσκου.

Στις 18 Ιανουαρίου του 2023, ερμήνευσε έργα του Σοπέν στην παρουσίαση του βιβλίου «Ο Σοπέν όπως τον είδαν οι μαθητές του» του Ζαν-Ζακ Άιγκελντινγκερ στην Αίθουσα «Γιάννης Μαρίνος» στη Μουσική Βιβλιοθήκη «Λίλιαν Βουδούρη».

Διδακτική

Η Μιχαηλίδου διδάσκει σταθερά από το 2001 στην Εκόλ Νορμάλ του Παρισιού «Αλφρέντ Κορτό», ενώ στην Ελλάδα ανήκει στο προσωπικό του Ωδείου Αθηνών, του Ωδείου «Νίκος Σκαλκώτας» και από το 2016 στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα του ΕΚΠΑ.

Είναι παντρεμένη με τον ομποΐστα και παιδαγωγό Βαγγέλη Χριστόπουλο. Γιος τους είναι ο διευθυντής ορχήστρας και πιανίστας Κορνήλιος Μιχαηλίδης.

• Γιάννης Ζουγανέλης, τούμπα. Ναταλία Μιχαηλίδη, πιάνο. (1989)
• Όνειρο για δύο (1996)
• Λάλον Ύδωρ (2001)
• Η σκόνη του χρόνου (2009)
• Κώστας Μυλωνάς: Τραγούδια χωρίς λόγια (2010)

• Μιχαηλίδου, Ναταλία (31 Μαΐου 2019). «Τρεῖς πατρίδες, τρεῖς ζωές, μὰ πάντα μὲ τὸ πιάνο!». www.blod.gr. Bodossaki Lectures on Demand. 

• Σελίδα στο Instagram
• Σελίδα στο Spotify
• Σελίδα στο Discogs
• «Ναταλία Μιχαηλίδου». artmusicmaster.music.uoa.gr. Τμήμα Μουσικών Σπουδών ΕΚΠΑ. 
• «Natalia Michailidou». www.ecolenormalecortot.com. Μουσική Σχολή του Παρισιού «Αλφρέντ Κορτό».