Quick Facts
Biography
ناصر صادق، عضو کادر مرکزی سازمان مجاهدین خلق و از اولین اعضاء این سازمان بود که به اتهام «فعالیت بر ضد امنیت کشور» در دادگاه نظامی شاه به اعدام محکوم شد و در ۳۰ فروردین ۱۳۵۱ در مقابل جوخه آتش تیرباران شد.
زندگی و مبارزه
ناصر صادق در سال ۱۳۲۳ در خانواده ای مذهبی در تهران متولد شد. پدرش از اعضای هیئت امنای مسجد هدایت و از دوستان سید محمود علایی طالقانی و مهدی بازرگان بود.[۱]دوره متوسطه را در دبیرستان مروی گذراند و از همانجا فعالیت های مذهبیسیاسی خود را آغاز کرد؛ و ضمن شرکت در جلسات آیت الله محمود طالقانی در مسجد هدایت انجمنی به نام دین و دانش در دبیرستان ایجاد کرد. در سال ۱۳۴۲ در رشته مکانیک دانشکده فنی دانشگاه تهران پذیرفته شد و در حین تحصیل به فعالیت‌های گذشته خود ادامه داد. در مهر ماه ۱۳۴۴ با محمد حنیف نژاد آشنا شد و از این طریق به سازمان مجاهدین خلق راه یافت؛ وی از نخستین اعضای این تشکیلات بود. در سال ٬۱۳۴۶ پس از فارغ التحصیل شدن از دانشگاه٬ برای خدمت وظیفه به شیراز رفت و در طی سکونت در آنجا مسئولیت شاخه شیراز سازمان را عهده دار شد. در سال ۱۳۴۸ پس از پایان سربازی٬ به تهران بازگشت.وی به همراه محمد بازرگانی مسئولیت گروه تدارکات (واردات اسلحه به سازمان) را برعهده گرفت.در بهار سال ۱۳۵۰ از طریق ارتباط با یکی از عوامل نفوذی ساواک ٬ به نام شاهمراد دلفانی ٬مقداری اسلحه به طور قاچاق تهیه کرد؛ که سبب شد تیم های تعقیب و مراقبت ساواک به کشف خانه های تیمی سازمان موفق شوند و ضربه شهریور ۵۰ وارد آید. ناصر صادق در اول شهریور ماه ۱۳۵۰ دستگیر شد و در دادگاه نظامی رژیم شاه به اعدام محکوم گردید [۲].[۳] ناصر صادق در دادگاه دفاعیه ای مفصل ارائه داد که شامل اهداف سازمان ٬ دلایل مبارزه با امپریالیسم و چشم انداز دستیابی به جامعه توحیدی (جامعه ی بدون طبقات) می شد.[۴]
اعدام
ناصر صادق در ۳۰ فروردین ۱۳۵۱ به همراهعلی باکری ٬ علی میهن‌دوست و محمد بازرگانی تیرباران شدند.[۵] محل دفن وی در قطعه ۳۳ بهشت زهرا در تهران است.