Na’im Haddad

Urodził się w rodzinie szyickiej z An-Nasirijji. Ukończył studia na Uniwersytecie Bagdadzkim. W końcu lat 50. XX wieku przyłączył się do partii Baas.

Po przejęciu władzy w Iraku przez baasistów był krótko gubernatorem prowincji Dijala. W 1974 wszedł do Przywództwa Regionalnego irackiej partii Baas, a w irackim rządzie został ministrem młodzieży. Trzy lata później został dokooptowany także do Rady Dowództwa Rewolucji, najwyższego organu władzy w Iraku po zamachu stanu w 1968. Od 1979 do 1980 był wicepremierem Iraku.

W 1979 był przewodniczącym specjalnego trybunału, który sądził rzekomych uczestników spisku przeciwko Saddamowi Husajnowi. Grupę 22 działaczy partyjnych oskarżono o przygotowywanie zamachu stanu w porozumieniu z konkurencyjną syryjską partią Baas. Wszyscy zostali skazani na śmierć; wśród nich byli członkowie Rady Dowództwa Rewolucji – Adnan al-Hamdani, Muhammad Ajisz, Ghanim Abd al-Dżalil, Muhji Abd al-Husajn Maszhadi i Muhammad Mahdżub. Polityków zmuszono do złożenia samokrytyki, co nagrano i wyemitowano w państwowej telewizji. Haddad, Saddam Husajn i pozostali członkowie Rady brali następnie osobisty udział w wykonywaniu wyroków śmierci.

Rok później Haddad zrezygnował ze stanowiska wicepremiera i został przewodniczącym irackiego parlamentu. Pozostawał nim przez sześć lat. W 1986 został pozbawiony wszystkich stanowisk państwowych, w tym miejsca w Radzie Dowództwa Rewolucji.

Po obaleniu rządów Saddama Husajna przyłączył się do organizacji partyzantki wymierzonej w wojsko amerykańskie oraz w nowe władze Iraku. W 2004 przeżył zamach na swoje życie; w jego domu podłożona została bomba. Wskutek eksplozji zginęły dwie osoby, a Haddad i jego żona zostali ranni.

• Farouk-Sluglett M., Sluglett P.:, Iraq Since 1958. From Revolution to Dictatorship. London & New York: I. B. Tauris, 2003, ​ISBN 1860646220​.
• Ghareeb E., Dougherty B.:Historical Dictionary of Iraq. Scarecrow Press, 2004, ​ISBN 9780810865686​.