Mit'hat Fagu

Mit'hat Fagu është një regjisor dhe piktor shqiptar. Lindi në Tiranë më 4 shtator 1937. Kreu shkollën e lartë për aktor pranë Teatrit Kombëtar në Tiranë. Në kinematografi filloi punën më 1959 si asistent regjisor dhe më vonë si regjisor i filmave dokumentarë. Ndër filmat dokumentarë të xhiruar prej tij janë: Tregim për Naftëtarët (1965), Mali na Thërret (1966), Ata çanë Malin (1970), Higjenë, higjenë (1971), Dhuruesit e Jetës dhe Kirurgjia në stenozën mitrale (1971), etj. Në vitin 1968 xhiroi filmin e parë artistik Prita dhe vazhdoi përsëri me filmin dokumentar.

Më 1973 xhiroi një film dokumentar që i kushtohej revolucionit tekniko-shkencor të ndërtuar në intervistimet dhe ballafaqimin e mendimeve midis specialistëve dhe kuadrove shtetërore. Ky film shkaktoi reagime të aparatit burokratik, u konsiderua “ideologjikisht i rrezikshëm” dhe pas shumë debateve u pezullua shfaqja dhe autori u dënua duke u larguar nga Kinostudio.

Punoi për disa vjet si punëtor në fabrikën e tullave në Vorë, pranë Tiranës. Në vitin 1985 u rikthye në Kinostudio dhe për aftësitë e tij në pikturë u emërua në repartin e filmit vizatimor. Realizoi katër filma si piktor dhe regjisor: Orët e Gentit dhe Të mëdha dhe të vogla (1986), Vizatim për një zog (1989), Kush qesh i fundit (1991).

Më herët, në 1973, kish punuar për filmin vizatimor Lulëkuqja, që nëse do të kishte përfunduar, do të ishte filmii parë vizatimor shqiptar.

Në vitin 1991 emigroi në Itali ku ndodhet edhe sot.