Mikheil Kintsurashvili

მიხეილ პავლეს ძე კინწურაშვილი (ფსევდონიმი — იასამანი; დ. 7 აპრილი, 1885, სოფელი შხეფი, სენაკი — გ. 4 იანვარი, 1955, თბილისი) — ქართველი მწერალი, პოეტი, მთარგმნელი და საზოგადო მოღვაწე. იყო რუსეთის სოციალურ-დემოკრატიული პარტიის წევრი (1905) და საქართველოს საბჭოთა მწერლების კავშირის წევრი (1934).

1912 წელს დაამთავრა ხარკოვის სახელმწიფო უნივერსიტეტის ისტორიულ-ფილოლოგიური ფაკულტეტი 1912 წელს. 1912 წელსვე შეუდგა პედაგოგიურ საქმიანობას აზერბაიჯანში, ქალაქ შუშის რეალურ სასწავლებელში, სადაც მოღვაწეობდა 1916 წლამდე. შემდეგ დაბრუნდა საქართველოში და გორში ჯერ ვაჟთა გიმნაზიაში, შემდეგ ქალთა გიმნაზიაში ასწავლიდა (1916-1919). 1919-1922 წლებში იყო ფოთის ფოთის ვაჟთა გიმნაზიის დირექტორი, შემდეგ ფოთის ტექნიკუმის დირექტორი და განათლების განყოფილების გამგის მოადგილე. ეწეოდა რევოლუციურ პროპაგანდას სამეგრელოში.

1923-1928 წლებში მუშაობდა თბილისის აღმასკომის სტატისტიკური განყოფილების განათლების სტატისტიკის განყოფილების გამგედ. ლექსებს აქვეყნებდა „ივერიაში“, „მწყემსში“, „მოგზაურში“, „ჩვენ ხმაში“, ჟურნალ „თეატრსა და ცხოვრებაში“, ასევე სხვადასხვა კრებულებში; 1922 წელს დაიბეჭდა მისი თხზულებების პირველი ტომი; ეწეოდა მთარგმნელობით მუშაობას, თარგმნიდა რა უკრაინულ და რუსულ ლიტერატურ ნაწარმოებებს 1928-1929 წლებში, გაზეთ „კომუნისტის“ რედაქციაში.

1946 წელს გადაეცა კიროვის სახელობის პოლიტექნიკური ინსტიტუტის ჯილდო, აგრეთვე მინიჭებული აქვს მედალი „შრომითი მამაცობისთვის“.

• ძველი სიმღერა — გვ. 65, თბ., 1986 წელი;
• ლექსები — ტ. 1, გვ. 124, თბ., 1922 წელი.

• მიხეილ კინწურაშვილი — საქართველოს ბიოგრაფიული ლექსიკონი