Quick Facts
Biography
Mieczysław Sokół-Szahin (ur. 18 września 1889 w Żytomierzu, zm. wiosną 1940 w Charkowie) – pułkownik piechoty Wojska Polskiego.
Życiorys
Mieczysław Sokół-Szachin urodził się 18 września 1889 roku w Żytomierzu jako syn Jana i Henryki, z domu Lewicka. Podczas I wojny światowej służył w armii rosyjskiej. W Wojsku Polskim od 1919. Uczestnik wojny z bolszewikami. 1 marca 1920 został „odkomenderowany” z Batalionu Zapasowego 21 Pułku Piechoty do Dowództwa Frontu Litewsko-Białoruskiego. W okresie od 10 marca do 6 kwietnia 1920 roku dowodził 21 Pułkiem Piechoty „Dzieci Warszawy”. Następnie pełnił służbę na stanowisku oficera do zleceń dowódcy 1 Armii, a później dowódcy III baonu 28 Pułku Strzelców Kaniowskich.
3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu podpułkownika ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 roku i 236. lokatą w korpusie oficerów piechoty. W lipcu 1922 został zatwierdzony na stanowisku zastępcy dowódcy 22 Pułku Piechoty w Siedlcach. Od 1927 roku był dowódcą 78 Pułku Piechoty w Baranowiczach. 1 stycznia 1929 roku został awansowany na pułkownika ze starszeństwem z 1 stycznia 1929 roku i 2. lokatą w korpusie oficerów piechoty. W sierpniu 1935 został przeniesiony do Komendy Miasta Przemyśl na stanowisko komendanta.
W okresie II RP był osadnikiem wojskowym w powiecie słonimskim.
W czasie kampanii wrześniowej 1939 roku pozostał na stanowisku komendanta miasta i wziął udział w obronie Przemyśla.
Po agresji ZSRR na Polskę 1939 dostał się do sowieckiej niewoli. Przebywał w obozie w Starobielsku. Wiosną 1940 został zamordowany przez funkcjonariuszy NKWD w Charkowie i pogrzebany w Piatichatkach. Od 17 czerwca 2000 spoczywa na Cmentarzu Ofiar Totalitaryzmu w Charkowie.
Postanowieniem nr 112-48-07 Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego z dnia 5 października 2007 roku został awansowany pośmiertnie do stopnia generała brygady. Awans został ogłoszony w dniu 9 listopada 2007 roku w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.
Ordery i odznaczenia
- Złoty Krzyż Zasługi
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918-1921 „Polska Swemu Obrońcy”
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
Zobacz też
- Generałowie i admirałowie II Rzeczypospolitej
- Jeńcy polscy w niewoli radzieckiej (od 1939 roku)
- Obozy NKWD dla jeńców polskich
- zbrodnia katyńska
Uwagi
Przypisy
Bibliografia
- Dzienniki Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych.
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Charków. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego, opracowanie zespołowe pod kierunkiem Jędrzeja Tucholskiego, Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, Oficyna Wydawnicza RYTM, Warszawa 2003, ISBN 83-916663-5-2.
- Ryszard Dalecki: Armia „Karpaty” w wojnie obronnej 1939 r.. Rzeszów: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1989. ISBN 8303028308.
- Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego: Charków. Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, 2003. [dostęp 3 sierpnia 2014]. s. 502.
- Lista oficerów Wojska Polskiego z lat 1914-1939. Mieczysław Sokół-Szahin. officersdatabase.appspot.com. [dostęp 3 sierpnia 2014].