Michal Lipcsey-Steiner

Michał Mieczysław Lipcsey-Steiner, właśc. Mihály Steiner (ur. 8 kwietnia 1897 w Léva, zm. 9 sierpnia 1943 w Fayed) – major piechoty Wojska Polskiego II RP i Polskich Sił Zbrojnych, z pochodzenia Węgier, pisarz i działacz społeczny.

Urodził się jako Mihály Steiner w dniu 8 kwietnia 1897 w Léva. Z pochodzenia był Węgrem. Był synem Aleksandra i Alicji z domu Spiz, wyznania ewangelicko-augbsurskiego.

Podczas I wojny światowej od 1914 służył w szeregach Legionach Polskich. Był żołnierzem 3 pułku piechoty, 4 pułku piechoty, 2 pułku piechoty. W 1917 kształcił się w szkole oficerskiej, a następnie był internowany w Maramarossziget. Później wcielony do armii austriackiej i wysłany na front włoski, służąc w 5 pułku inżynierii od sierpnia 1917 do kresu wojny w listopadzie 1918.

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. Od końca 1918 służył w 2 pułku piechoty Legionów w stopniu podporucznika. W lutym 1919 został awansowany na stopień porucznika piechoty ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919. Na przełomie 1919/1920 uczestniczył w wojnie polsko-bolszewickiej, pełnił funkcję dowódcy oddziału zwiadowczego 3 Dywizji Piechoty Legionów. Po wojnie pozostał zawodowym oficerem armii polskiej, będąc jedynym Węgrem w tej służbie. Do lipca 1920 był oficerem 2 pułku piechoty Legionów. Od lipca 1922 do kwietnia 1925 służył w 77 pułku piechoty w Lidzie. Od kwietnia do grudnia 1925 był żołnierzem 86 pułku piechoty. Od grudnia 1925 do maja 1926 służył w 71 pułku piechoty. W maju 1926 został awansowany na stopień kapitana piechoty ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1927. Od maja 1926 do grudnia 1927 służył w Naczelnym Dowództwie. Od grudnia 1927 do lutego 1930 był oficerem 60 pułku piechoty w Ostrowie Poznańskim. Od lutego 1930 do listopada 1938 był oficerem 80 pułku piechoty w Słonimiu. Ponadto służył w Generalnym Inspektoracie Sił Zbrojnych. W marcu 1935 został awansowany na stopień majora.

Dokonał ewidencji węgierskich żołnierzy Legionów Polskich w I wojnie światowej. Pod koniec lat 20. podjął się przekładu na język węgierski publikacji pt. Rok 1920 autorstwa Marszałka Józefa Piłsudskiego, wydanego w 1934. Pełnił rolę pośrednika w kontaktach pomiędzy Związkiem Legionistów Polskich a Węgrami. Udzielał się w działalności Towarzystwa Polsko-Węgierskiego. W 1934 wydał na Węgrzech własną publikację zatytułowaną Wielki Marszałek Polski Józef Piłsudski oraz dokonał przekładu dzieł Marszałka pt. Moje pierwsze boje. W 1937 wydał pracę pt. Marszałek Śmigły-Rydz. Ponadto wygłaszał w ojczyźnie odczyty na temat obu polskich marszałków. W 1935 otrzymał tytuł członka honorowego Koła Pisarzy Akademii Węgierskiej. Był żonaty z Polką, Zofią Tokarczyk.

Od listopada 1938 był dowódcą I batalionu 67 pułku piechoty z Brodnicy. Na tym stanowisku brał udział w kampanii wrześniowej po wybuchu II wojny światowej. 17 września 1939 mianowany dowódcą 14 pułku piechoty Ziemi Kujawskiej, po którego rozbiciu przedostał się dwa dni później do stolicy. Do końca września 1939 brał udział w obronie Warszawy. Następnie krótkotrwale w niewoli, wydostał się na wolność i 6 października zgłosił do Specjalnej Jednostki Operacyjnej.

Pod koniec listopada 1939 przedostał się do Węgier, a w grudniu na obszar Francji. W marcu 1940 przybył na Węgry do służby w polskim ataszacie wojskim jako oficer wywiadu. Tam w lipcu 1940 został aresztowany przez faszystów węgierskich, po czym we wrześniu uciekł z niewoli. W październiku 1940 przedostał się do Palestyny i został oficerem Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie. Od października 1940 służył w ośrodku szkoleniowym, od kwietnia 1941 w centrum zbiorczym. W późniejszym czasie był leczony. Zmarł 9 sierpnia 1943 w Fayed na ziemi egipskiej. Został pochowany na cmentarzu wojskowym w Geneifa (miejsce: 5-G-1); później administracyjnie położony w Fajid.

• Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari (1921)
• Krzyż Niepodległości (1933)
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
• Krzyż Walecznych – trzykrotnie (po raz pierwszy przed 1923, po raz drugi przed 1932)
• Złoty Krzyż Zasługi (1934)
• Srebrny Krzyż Zasługi
• Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921 (1928)
• Srebrny Wawrzyn Akademicki (1935)
• Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości (1928)
• Złoty Medal za Długoletnią Służbę
• Srebrny Medal za Długoletnią Służbę
• Odznaka za Rany i Kontuzje
• Krzyż Zasługi (Węgry)
• Medal Wolności Węgier
• Medal Międzyaliancki (Francja)
• Defence Medal (Wielka Brytania)
• War Medal 1939–1945 (Wielka Brytania)
• Medal Łotwy

• Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
• Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
• Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
• Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.