Marian Klott

Marian Klott de Heidenfeldt (ur. 1 listopada 1892 w Nawłoku, zm. 28 lutego 1967 w Krakowie) – Główny Inspektor Pracy w II Rzeczypospolitej, pełniący urząd w latach 1920–1939.

W 1915 ukończył studia na Wydziale Fizyczno-Matematycznym Uniwersytetu Petersburskiego. W czasie I wojny światowej działał w Centralnym Komitecie Obywatelskim, Radzie Głównej Opiekuńczej i Polskiej Organizacji Wojskowej; w 1917 uwięziony na kilka miesięcy przez władze niemieckie w związku z działalnością niepodległościową.

Od 1919 kierował Wydziałem Rolnym w Ministerstwie Pracy i Opieki Socjalnej, równocześnie będąc okręgowym inspektorem pracy. W roku 1920 został mianowany przez Naczelnika Państwa Józefa Piłsudskiego na stanowisko Głównego Inspektora Pracy, które piastował do wybuchu II wojny światowej. Był też m.in. członkiem Komisji Rewizyjnej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, członkiem Polskiego Towarzystwa Polityki Społecznej, członkiem loży wolnomularskiej w Warszawie w czasach II Rzeczypospolitej.

Podczas obrony Warszawy w 1939 kierował sekcją zbiórki materiałowej w ramach Komitetu Samopomocy Społecznej. W czasie wojny działał także w Radzie Głównej Opiekuńczej, a następnie w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych. Był także członkiem Zarządu Głównego Konwentu Organizacji Niepodległościowych. W Warszawie przebywał do kapitulacji powstania warszawskiego.

Po wojnie nie został przyjęty do Państwowej Inspekcji Pracy jako „element obcy klasowo”. Pracował w przemyśle górniczym, w tym w Centralnym Zarządzie Przemysłu Węglowego oraz jako wykładowca na Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie.

Związany z Polską Partią Socjalistyczną, był jej aktywnym członkiem do 1920, kiedy objął stanowisko Głównego Inspektora Pracy, oraz w latach 1945–1948. Nie przystąpił do powstałej w 1948 Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Na początku lat 1950. był dwukrotnie więziony przez Urząd Bezpieczeństwa.

Zmarł 28 lutego 1967 w Krakowie. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim (kwatera XXVIA-15-14).

Żona – Zofia Klott de Heidenfeldt z Mireckich (ur. 22 grudnia 1897 w Warszawie, zm. 9 marca 1959 w Krakowie) – podczas powstania warszawskiego była sanitariuszką. Pochowana na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie (kwatera LXIV-12-13).

Córki:

• Teresa (ur. 7 stycznia 1928 w Warszawie, zm. 15 października 1993 w Krakowie);
• Maria (ur. 22 maja 1923 w Warszawie, zm. 29 kwietnia 2009 w Warszawie) podczas powstania warszawskiego była pielęgniarką, po wojnie pracowała jako lekarz medycyny.

• Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (27 grudnia 1924)
• Krzyż Niepodległości (22 grudnia 1931)
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
• Brązowy Krzyż Zasługi

Tablica poświęcona jego pamięci znajduje się od 1994 na fasadzie pałacu Pod Czterema Wiatrami w Warszawie.

• Herb własny Klottów

• Miejsce spoczynku na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie

• Grób żony na Cmentarzu Rakowickim

• Pałac Pod Czterema Wiatrami, gdzie w 1994 umieszczono tablicę upamiętniającą Mariana Klotta

• Tablica pamiątkowa na fasadzie pałacu

• Edward Kołodziejczyk: Inspekcja Pracy w Polsce 1919–1999. Warszawa: Kolpress, 2003. ISBN 83-88919-06-7.
• Edward Kołodziejczyk. Marian Klott. „Inspektor Pracy”. 1 (131), s. 12–13, styczeń 1994. Warszawa: Główny Inspektorat Pracy. 
• Stowarzyszenie Inspektorów Pracy Rzeczypospolitej Polskiej: Uroczystość ku czci współtwórcy Inspekcji Pracy. 2011-11-17. [dostęp 2012-01-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-17)].
• ATEST-Ochrona Pracy: Kwiaty na grobie Mariana Klotta. 2011-11-18. [dostęp 2012-01-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-17)].