Marian Allan Weiss

Syn Ignacego Janusza Weissa, wiceprokuratora w Kaliszu i Vally z d. Muller. Absolwent Państwowego Gimnazjum Humanistycznego im. Adama Asnyka w Kaliszu.

Studia medyczne odbył na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie w latach 1938-1944.
W czasie II wojny światowej działał w l. 1942 – 1944 w konspiracji w szeregach Armii Krajowej, za co odznaczony został Krzyżem Walecznych.

Po wyzwoleniu Lublina w roku 1944 wstąpił do Wojska Polskiego, gdzie pełnił służbę jako lekarz.

W roku 1946 nostryfikował dyplom na Uniwersytecie Jagiellońskim.
W roku 1947 podjął pracę asystenta w Centralnym Instytucie Chirurgii Urazowej w Warszawie.
W roku 1948 został konsultantem uzdrowiska w Ciechocinku, którą funkcję sprawował do końca życia.

W roku 1951 uzyskał stopień doktora i od tegoż roku pełnił rolę dyrektora Szpitala Chirurgii Kostnej w Konstancinie, rozpoczynając proces przekształcenia 100-łóżkowego oddziału ortopedycznego szpitala szpitala w ośrodek rehabilitacyjny (który stał się z czasem jedną z wiodących tego typu placówek na świecie, w roku 1963 osiągając 450 łóżek), rozpoczynając tym samym współtworzenie.nowoczesnego polskiego modelu rehabilitacji. W roku 1973 w pobliskich Chylicach powstał obiekt dla dzieci ze schorzeniami narządu ruchu.

W roku 1958 otrzymał stopień docenta, 1967 profesora nadzwyczajnego, 1975 – profesora zwyczajnego.

W roku 1962 objął kierownictwo Katedry i Kliniki Rehabilitacji Akademii Medycznej w Warszawie.

Regionalny konsultant do spraw rehabilitacji województwa warszawskiego.
Wieloletni ekspert Światowej Organizacji Zdrowia. Honorowy członek Nowojorskiego Towarzystwa Medycyny Fizykalnej, doktor honoris causa Uniwersytetu w Rennes, honorowy członek Szwedzkiego Towarzystwa Ortopedycznego, odznaczony medalem Instytutu im. Wiszniewskiego w Moskwie.
Wiceprezes Międzynarodowego Towarzystwa Medycznego Paraplegia, współredaktor pisma "Paraplegia". Był wieloletni członek Komitetu Redakcyjnego Chirurgii Narządów Ruchu i Ortopedii Polskiej, członek Rady Uzdrowiskowej przy Prezesie Rady Ministrów. Założyciel i wieloletni prezes Towarzystwa Walki z Kalectwem, członek prezydium zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Ortopedycznego i Traumatologicznego

Zmarł 17 lipca 1981 w Konstancinie, pochowany został na cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Warszawie w asyście Kompanii Reprezentacyjnej Wojska Polskiego.

W uznaniu zasług nadano jego imię Stołecznemu Centrum Rehabilizacji.

• Order Budowniczych Polski Ludowej
• Order Sztandaru Pracy II klasy
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
• Złoty Krzyż Zasługi
• Krzyż Walecznych
• Order Uśmiechu

• Opublikował ponad 200 prac w pismach naukowych w kraju i zagranicą, a także podręczniki i monografie.Jego prace zaliczane są do najpoważniejszych w światowym piśmiennictwie medycznym.
• Propagował i rozwijał koncepcję tzw. polskiej szkoły rehabilitacji;
• Pracował między innymi metodę repozycji centralnego zwichnięcia stawu biodrowego;
• zmodyfikował i upowszechnił metodę amputacji mioplastycznej oraz protezowania na stole operacyjnym;
• Wprowadził do praktyki klinicznej stabilizację kręgosłupa za pomocą sprężyn (tzw. sprężyn Weissa, alloplastykę sprężynową);
• Wniósł wielki wkład naukowy i praktyczny dla leczenia paraplegii u dzieci.

• Rehabilitacja medyczna

• Marian Allan Weiss (1921-1981) (pol.) Stowarzyszenie wychowanków gimnazjum i liceum im. A. Asnyka w Kaliszu. [dostęp 2017-02-11].
• Życie i działalność Prof. Mariana Weissa (pol.) Strona domowa dr n. med. Marka Krasuskiego. [dostęp 2017-02-11].
• Marian Allan Weiss (pol.) Wirtualne Muzeum Konstancina. [dostęp 2017-02-11].
• Profesor Marian Weiss (pol.) Rehabilitacja medyczna (blog). [dostęp 2017-02-11].

• Mazowieckie Centrum Rehabilitacji STOCER Sp. z o.o.