Marek Fritzhand

Marek Fritzhand (ur. 12 października 1913 w Budaczu, zm. 2 grudnia 1992 w Warszawie) – polski filozof marksistowski i etyk pochodzenia żydowskiego.

Był profesorem Uniwersytetu Warszawskiego. Jego działalność naukowa przyczyniła się do rozwoju i utrwalenia w Polsce (ale nie tylko, jako że jego prace były tłumaczone na wiele języków świata) zainteresowań etyką marksistowską. Jako jeden z pierwszych wprowadził w Polsce na szerszą skalę problematykę metaetyki (wówczas odrzucaną przez oficjalny marksizm). W 1944 należał do korpusu oficerów polityczno-wychowawczych 1. Dywizji Piechoty im. Tadeusza Kościuszki. Od 1944 należał do PPR, a od 1948 – PZPR.

W latach 1972–1980 był przewodniczącym Komitetu Nauk Filozoficznych Polskiej Akademii Nauk.

Był założycielem drugiego, po amerykańskiej "Ethics", czasopisma naukowego specjalnie poświęconego teoretycznym i normatywnym zagadnieniom etyki – „Etyka”. Wychowawca kilku pokoleń adeptów i profesorów etyki w Polsce.

• Order Krzyża Grunwaldu III klasy
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
• Krzyżem Zasługi – dwukrotnie, po raz drugi w 1954
• Krzyż Walecznych
• Medal Komisji Edukacji Narodowej
• Odznaka Zasłużonego Nauczyciela PRL
• Order Wojny Ojczyźnianej (ZSRR)

• Człowiek, humanizm, moralność. Ze studiów nad Marksem (1961, II wyd. 1966);
• Myśl etyczna młodego Marksa (1961, II wyd. 1978);
• W kręgu etyki marksistowskiej. Szkice i polemiki etyczne (1966);
• Główne zagadnienia i kierunki metaetyki. O metaetyce, intuicjonizmie i emotywizmie (1970);
• O niektórych właściwościach etyki marksistowskiej (1974);
• Wartości a fakty (1982);
• Aktualność spuścizny etycznej Lenina (1987);
• Etyka. Pisma wybrane (1990).

• Marek Fritzhand w bazie „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI).