Maciej Strubicz

Maciej Strubicz, także Maciej Strobicz (ur. ok. 1530, zm. ok. 1604) − polski szlachcic, kartograf i geograf.

Maciej Strubicz pochodził ze śląskiej rodziny Strubitzów. Jego przodkiem był Hans Strubicz (zm. 1568), którego epitafium zachowało się w kościele św. Jakuba w Nysie. Strubicz był sekretarzem Zygmunta II Augusta. Za panowania Stefana Batorego przygotował, na potrzeby kampanii połockiej, mapę terenu walk, obejmującą część Wielkiego Księstwa Litewskiego, Wielkiego Księstwa Moskiewskiego oraz Inflanty. Około 1581 roku opracował poprawioną wersję tej mapy, opublikowaną w Kolonii przez Marcina Kromera. Po przyłączeniu Inflantwykonał w 1582 roku nową wersję mapy. Jest także autorem opisu Inflant, wydanego w 1727 roku.

Był on też autorem generalnej mapy Polski, która nie zachowała się. Po wojnie opracował w latach 1585−1599 mapę Wielkiego Księstwa Litewskiego dla Mikołaja Krzysztofa Radziwiłła „Sierotki”, która została wydana w 1613 roku. Jako kartograf pracował także dla Jana Zamoyskiego.

W 1583 roku Strubicz został nobilitowany w Warszawie, został wówczas adoptowany przez kasztelana radomskiego Gabriela Tarłę i starostę lubelskiego Jana z Tęczyna. Nadano mu wówczas herb własny Strubicz.