Quick Facts
Biography
Ludwik Antoni Horodyski (ur. 24 stycznia 1897 r. we Lwowie) – rotmistrz kawalerii Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.
Życiorys
Urodził się w rodzinie Romana i Eugenii z d. Jacobi. P zdaniu matury w 1913 r. do wybuchu wojny studiował na Wydziale Chemii Technicznej Politechniki Lwowskiej. W 1914 wstąpił do 1 p.uł. Leg. Walczył na froncie do kryzysu przysięgowego. W 1918 walczył z Ukraińcami.
W styczniu 1919 r. przeniesiony do szwadronu rtm. Dzieduszyckiego w Przemyślu (późniejszy 11 p.uł.) i skierowany Oficerskiej Szkoły Jazdy. W 1920 awansował do stopnia porucznika. W 1925 do stopnia rotmistrza. Do 1927 r. służył w 11 p.uł. W latach 1928 - 1929 był instruktorem w CWKaw. w Grudziądzu. W 1929 służył w 6 psk jako adiutant i dowódca szwadronu. W 1935 r. przeniesiony na stanowisko oficera taborowego 23 DP. Od 1938 w 6 p.uł.
W 1939 r. aresztowany w niewyjaśnionych okolicznościach, więziony we Lwowie. Wiosną 1940 r. zamordowany przez NKWD na Ukrainie. Figuruje na Liście Wywózkowej 072/1 z 1940 r., poz. 24. (ostatni transport).
Awanse
- podporucznik –
- porucznik – 1920
- rotmistrz – 1925
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari - (nr 5422)
- Krzyż Niepodległości
Zobacz
- Jeńcy polscy w niewoli radzieckiej (od 1939 roku)
- Obozy NKWD dla jeńców polskich
- zbrodnia katyńska
Bibliografia
- Banaszek Kazimierz; Roman Wanda Krystyna; Sawicki Zdzisław: Kawalerowie Orderu Virtuti Militari w mogiłach katyńskich. Kapituła Orderu Wojennego Virtuti Militari, 2000. ISBN 83-87893-79-X.