Leonid Graczow
Quick Facts
Biography
Leonid Pawłowicz Graczow (ros. Леонид павлович Грачёв, ur. 18 czerwca 1907 w stanicy Wołchowo w guberni nowogrodzkiej, zm. 22 kwietnia 1984 w Moskwie) – radziecki polityk, generał major służby intendenckiej, minister przemysłu celulozowego i papierniczego ZSRR (1947-1948).
1920-1923 pracownik fabryki porcelany, 1923-1926 rachmistrz i przewodniczący komitetu fabrycznego w fabryce zapałek „Proletarskoje znamia” w Czudowie, od stycznia 1925 członek RKP(b)/WKP(b). 1926-1929 członek prezydium gubernialnego oddziału związku zawodowego pracowników przemysłu chemicznego, 1929-1930 przewodniczący okręgowego oddziału edukacji, 1930-1938 sekretarz komitetu partyjnego i dyrektor kombinatu celulozy i papieru w Okułowce, 1938-1939 dyrektor kombinatu celulozy i papieru w Kamsku, 1939-1941 zastępca i I zastępca ludowego komisarza przemysłu leśnego ZSRR. Po ataku Niemiec na ZSRR członek Rady Wojskowej 4 Samodzielnej Armii, zastępca dowodzącego wojskami Frontu Wołchowskiego i Frontu Leningradzkiego ds. tyłów, 18 maja 1943 mianowany generałem majorem służby intendenckiej. 1944-1946 I zastępca ludowego komisarza przemysłu celulozowego i papierniczego ZSRR, jednocześnie od 1945 pełnomocnik Specjalnej Komisji przy Radzie Komisarzy Ludowych ZSRR w Niemczech. Od 28 listopada 1947 do 29 lipca 1948 minister przemysłu celulozowego i papierniczego ZSRR, następnie dyrektor wydawnictw, m.in. 1957-1977 dyrektor wydawnictwa „Izwiestia”. Od sierpnia 1977 na emeryturze. Pochowany na cmnetarzu Nowodziewiczym.
Odznaczenia
- Order Lenina (1 kwietnia 1943)
- Order Rewolucji Październikowej
- Order Wojny Ojczyźnianej I klasy (21 lutego 1944)
- Order Czerwonego Sztandaru Pracy (dwukrotnie)
i medale.