Leonarda Rewkowska

Leonarda Rewkowska (ur. 1939 w Nowinkach w powiecie baranowickim) – polska działaczka na Białorusi, sybiraczka, od 1993 prezes rejonowego Związku Polaków na Białorusi w Słonimie.

Urodziła się na Nowogródczyźnie w rodzinie polskiej związanej podczas II wojny światowej z Armią Krajową. Ojciec został zamordowany przez NKWD, a ona wraz z matka i siostrą zesłane do Kazachstanu (1950–1954). Po powrocie z zesłania osiedliła się w Słonimie.

Pod koniec lat 80. zaangażowała się w działalność na rzecz polskości w Słonimie i Ziemi Słonimskiej. Jest obecnie inicjatorką i kontynuatorem Festiwalu Poloneza w Słonimie. W 1993 stanęła na czele okręgowego Związku Polaków na Białorusi w Słonimie – siedzibą władz ZPB był jej dom. W 2005 opowiedziała się po stronie Józefa Łucznika w konflikcie w łonie Związku Polaków na Białorusi, z powodu czego została umieszczona w wykazie osób, których pobyt na terytorium RP jest niepożądany. W grudniu 2007 i czerwcu 2008 Urząd do Spraw Cudzoziemców odmówił skreślenia jej z wykazu. Od decyzji USC odwołała się w lipcu 2008 do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, który w styczniu 2009 przyznał jej rację i nakazał wykreślenie jej nazwiska z listy osób niepożądanych, stwierdzając, że Rewkowska "nie stanowi zagrożenia dla obronności i bezpieczeństwa państwa".

W 2005 została odznaczona Medalem Pro Memoria.

Obecnie prowadzi Dom Polski oraz polską szkołę społeczną w Słonimie.W 2011 roku wydała książkę zawierającą wspomnienia z całego życia. Tytuł publikacji brzmi "Być Polką na Kresach".

• Marek A. Koprowski, Leonarda Rewkowska, kresy.pl z 2 lipca 2010 [dostęp: 25 listopada 2011]