Leonard Ludwik Maringe

Leonard Ludwik Maringe (ur. 1782 w Moussy dep. Nievre reg. Burgundia we Francji, zm. 1845 w Warszawie) – kupiec, sędzia Trybunału Handlowego. Właściciel składu win i pałacu przy ulicy Zakroczymskiej 15 w Warszawie.

Rodzina Demaringes lub Maringe ma kolebkę w bliskiej okolicy Moussy, w parafii Św. Marii Panny. Rodzina ta osiadła tam wcześniej niż powstała parafia. Przegląd ksiąg parafialnych z Moussy potwierdza, że Leonard Maringe urodził się tam w 1782r. Do dnia dzisiejszego w Champlin w sąsiedztwie Moussy stoi pałac rodziny Maringe.

Leonard Maringe pod wpływem wojen napoleońskich opuścił po kryjomu dom i wraz z wojskiem Napoleona wziął udział w kampanii rosyjskiej w 1812r. Ranny, przebywał w Wilnie, a następnie przeniósł się do Warszawy i ożenił z Katarzyną Boretti, córką warszawskiego budowniczego, Włocha Józefa Boretti. Leonard za pieniądze otrzymane od rodziny z Francji założył dochodowe przedsiębiorstwo handlu winem.

Leonard wraz z żoną po ślubie zamieszkał w obecnie nie istniejącej obszernej nieruchomości przy ulicy Zakroczymskiej 15 w Warszawie, którą nabył od Szanieckiego (dawny Pałac Stanisława Lubomirskiego, sprzedany w 1770 za 12.000 dukatów Władysławowi Gurowskiemu marszałkowi Wielkiemu Litewskiemu). Dziećmi zajmowała się guwernantka, a lekcji udzielali „profesorowie“. Dom obsługiwany był przez dwie kucharki. Utrzymywano także stróża i stangreta. Murgrabią, czyli zarządcą pałacu był Andrzej Gładkowski (jako ciekawostkę należy przytoczyć, iż córka zarządcy - Konstancja - była młodzieńczą miłością Fryderyka Chopina). Pałac Maringe’a był najprawdopodobniej wynajmowany na mieszkania. Leonard z żoną Katarzyną prowadzili w nim także działalność charytatywną zajmując się ubogą młodzieżą. Katarzyna zd. Boretti będąc już wdową utrzymywała na Zakroczymskiej internat dla starców.

Leonard Maringe zmarł w 1845r., o czym obszernie informowała ówczesna prasa. Pozostawił po sobie złotą biżuterię, broszę i pierścionek z brylantami o wartości 500 rubli, wyroby ze srebra, listy zastawne Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego, obligacje, złote monety, dukaty holenderskie i „imperiały rosyjskie“.

Rodzina Leonarda Maringe,a (Marenża) w kolejnych pokoleniach wrosła w polskie ziemiaństwo. Potomkowie Leonarda związali się z rodzinami o wielopokoleniowych tradycjach (Dzik-Kożuchowscy, Oksza-Orzechowscy, Wyganowscy, Wężyk-Widawscy) oraz rodzinami wrosłymi w polskie społeczeństwo, a mającymi swoje korzenie w Czechach, Niemczech (Hauszyldowie, Majlertowie).

Leonard Ludwik Maringe miał dwanaścioro dzieci – w tym syna Wiktora Felixa Maringe (1827-1912), który wybudował przy PlacuZielonym (obecnie: ul. Marszałkowska 146) w Warszawie) Hotel Maringe. Wnukiem Wiktora był Leonard Witold Maringe – ziemianin, inżynier-rolnik i ekonomista, doradca ministra rolnictwa.

• StanisławS. Szenic StanisławS., Cmentarz Powązkowski w Warszawie 1790-1850, Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1979, ISBN 83-06-00281-4, OCLC 830142644 .
• Stefania Kowalska-Glikman, Drobnomieszczaństwo w dziewietnastowiecznej Warszawie, PWN, Warszawa 1987, ​ISBN 83-01-07499-X​;
• Jerzy S.Majewski, Warszawa nieodbudowana. Metropolia belle epoque. Veda, Warszawa 2003, ​ISBN 83-85584-82-X​;
• Janina Leskiewiczowa (red.) Ziemianie polscy XX wieku. Słownik biograficzny. Część 3. DiG, Warszawa 1996, ​ISBN 83-85490-60-4​;
• Piotr Mysłakowski, Cierpienia młodego Chopina w Gazetownia Nr 7/8/9 (27/28/29)/2013 pod red. Jolanty Wroczyńskiej, Pistacja Media ISSN 2084-6932.
• Kurjer Warszawski Nr 96 z dnia 11.04.1845 (red. L.A. Dmuszewski)Biblioteka Uniwersytecka w Warszawie sygn. oryginału: 08466 / ident. dok. cyfr.: oai:ebuw.uw.edu.pl:33481.
• Leonard Ludwik Maringe w zbiorach: Saga Boretti

Cmentarz Stare Powązki: MARINGE'OWIE, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [online] [dostęp 2020-05-15] .

• Pałac Maringe'a: Warszawa1939.pl