Leon Supiński

Leon Władysław Supiński (ur. 18 lutego 1874 w Gołębiówce, zm. 2 marca 1950 w Warszawie) – polski prawnik, minister sprawiedliwości, Pierwszy Prezes Sądu Najwyższego w latach 1929–1939, wolnomularz, członek Polskiej Organizacji Wojskowej.

Ukończył gimnazjum i zaczął studia prawnicze w Warszawie. W 1894 został skazany za działalność polityczną i zesłany, studia prawnicze ukończył w 1896 na Uniwersytecie w Dorpacie. W 1906 utworzył Koło Prawników Polskich, został również współzałożycielem Towarzystwa Kooperatystów oraz Towarzystwa Opieki nad Więźniami Patronat, w którym od 1911 pełnił funkcję prezesa. W 1915 został członkiem Komitetu Obywatelskiego Miasta Warszawy, był współorganizatorem polskiego sądownictwa.

Od 6 listopada 1918 do 2 września 1919 był ministrem sprawiedliwości w rządach: Ignacego Daszyńskiego, Jędrzeja Moraczewskiego i Ignacego Jana Paderewskiego.

W okresie od stycznia 1919 do kwietnia 1927 był radnym m.st. Warszawy. W latach 30. piastował funkcję prezesa Zarządu Głównego Zrzeszenia Sędziów i Prokuratorów Rzeczypospolitej Polskiej.

Od października 1919 do stycznia 1928 był prezesem Sądu Apelacyjnego w Warszawie, w styczniu 1929, po zdymisjonowaniu Władysława Seydy został Pierwszym Prezesem Sądu Najwyższego i pozostał na tym stanowisku do agresji III Rzeszy i ZSRR na Polskę.

Po agresji ZSRR na Polskę przekroczył wraz z władzami Rzeczypospolitej granicę polsko-rumuńską, udając się następnie do Francji.

W 1946 powrócił do kraju i ponownie podjął pracę w Sądzie Najwyższym, gdzie od 14 maja 1946 do 3 czerwca 1947 był zastępcą Pierwszego Prezesa SN, po czym przeszedł w stan spoczynku. W latach 1946–1947 był również sędzią Najwyższego Trybunału Narodowego.

Został pochowany na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.

• Wielka Wstęga Orderu Odrodzenia Polski (8 listopada 1930 – „za zasługi na polu organizacji i administracji sądownictwa w dziedzinie podniesienia i utrwalenia prawodawstwa praz za pracę społeczną i narodową”),
• Krzyż Niepodległości,
• Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (2 maja 1923)
• Złoty Krzyż Zasługi – dwukrotnie (po raz drugi w 1937),
• Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości,
• Srebrny i brązowy Medal za Długoletnią Służbę.

• Supiński Leon w: Kto był kim w Drugiej Rzeczypospolitej, (redakcja naukowa Jacek M.Majchrowski przy współpracy Grzegorza Mazura i Kamila Stepana), Warszawa 1994, wyd. BGW, ​ISBN 8370665691​, t.I. s.70-71.