Konstanty Tymieniecki

Konstanty Tymieniecki (Konstanty Tyminiecki) ur. 22 lutego 1767 w Ligocie, zm. 17 sierpnia 1814 w Prażmowie) – polski poeta, tłumacz Terencjusza i J. Macphersona, major w powstaniu kościuszkowskim, członek loży wolnomularskiej Świątynia Izis w XVIII wieku i w 1811/1812 roku, radca Rady Departamentowej departamentu kaliskiego z powiatu sieradzkiego w 1811 roku, członek Towarzystwa Królewskiego Warszawskiego Przyjaciół Nauk od 1803 roku.

Pochodził z prażmowskiej linii Tymienieckich herbu Zaremba. Ukończył szkołę w Wieluniu, następnie jego ojciec, miecznik sieradzki, przeznaczył go do stanu duchownego i wysłał do seminarium w Krakowie, które Konstanty jednak szybko opuścił i zajął się pracą i studiami przy Szkole Głównej Koronnej. Następnie jednak zgodnie z wolą ojca zaciągnął się do pułku gwardii koronnej (chorąży, porucznik - 1791).

W stolicy nawiązał kontakty literackie z Naruszewiczem, Trembeckim, Dmochowskim. Bliżej zaprzyjaźnił się z Onufrym Kopczyńskim, któremu pomagał przy opracowaniu Biblioteki Załuskich.

Uczestniczył w powstaniu kościuszkowskim (1794) - m.in. jako członek Departamentu Koni i Zaprzęgów. Za mężną postawę podczas bitwy pod Słonimem awansowany do stopnia majora i odznaczony przez Kościuszkę złotą obrączką.

Po upadku insurekcji przebywał w Porycku i we Lwowie. Następnie major gwardii napoleońskiej. Od 1804 r. członekTowarzystwa Przyjaciół Nauk. W 1809 roku pełnił funkcję radcy departamentu kaliskiego.Autor wierszy, szkiców literackich; ceniony tłumacz, m.in. komedie Terencjusza i Pieśni Osjana J. Macphersona (1790: Osjana Kaledończyka trzy poema...) oraz fragmenty dzieła Jamesa Thomsona.

Jako właściciel Prażmowa cieszył się opinią opiekuna chłopów, którym ufundował wiejską szkołę.

Pochowany w kościele parafialnym w Burzeninie.

Wydanie (dzieła zebrane i opublikowane przez przyjaciela poety - Michała Wyszkowskiego)

• Konstanty Tymieniecki, Pisma (Pisma Konstantyna Tymienieckiego), Warszawa 1817, t. 1 i 2:
  • Ossyana Kaledończyka poema
  • Lato, z poematu Tompsona Cztery pory roku
  • komedie Terencjusza:
    • Dziewczyna z Andros
    • Świekra
    • Bracia
    • Formion
    • Rzezaniec
    • Sam siebie karzący
  • Marka Tuliusza Cycerona Leliusz, czyli rozmowa o przyjaźni
  • Drobne pisma wierszem i prozą

• osjanizm