Konstantinos Romanidis

Ο Κωνσταντίνος Ρωμανίδης (1884-1 Μαΐου 1972) ήταν Έλληνας ζωγράφος του 20ού αιώνα.

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1884 και σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας με καθηγητές τους Νικηφόρο Λύτρα, Κωνσταντίνο Βολανάκη και Γεώργιο Ροϊλό. Τον Απρίλιο του 1910 συμμετείχε μαζί με άλλους καλλιτέχνες όπως ο Γεώργιος Ιακωβίδης, Γεώργιος Ροϊλός, ο Βικέντιος Μποκατσιάμπης, ο Νικόλαος Λύτρας κ.ά. στην ίδρυση του Συνδέσμου Ελλήνων Καλλιτεχνών. Ο ίδιος ασχολήθηκε κυρίως με την τοπιογραφία και ειδικότερα με τη θαλασσογραφία χρησιμοποιώντας τα διδάγματα του ιμπρεσιονιστικού υπαιθρισμού και την ακαδημαϊκή τεχνοτροπία που χαρακτήρισε το σύνολο του έργου του. Συμμετείχε σε αρκετές ατομικές, ομαδικές και πανελλήνιες εκθέσεις ενώ κατά τους Βαλκανικούς Πολέμους, όπου πολέμησε ως έφεδρος, φιλοτέχνησε 200 περίπου σχέδια από τις μάχες στο μέτωπο. Το 1927 έλαβε τα βραβεία της Βασιλικής Ακαδημίας του Λονδίνου και της Ακαδημίας Αθηνών. Ήταν μέλος του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος (ΕΕΤΕ). Το 1944 συμμετείχε στην ίδρυση της συντηρητικής καλλιτεχνικής Ομάδας των 17 και το 1965 τιμήθηκε με το Μετάλλιο Θαλάσσιας Ένωσης του Υπουργείου Ναυτικών. Πέθανε στην Αθήνα την 1η Μαΐου 1972.

Έργα του Ρωμανίδη υπάρχουν στην Εθνική Πινακοθήκη της Ελλάδας, το Μουσείο Μπενάκη, τις Δημοτικές Πινακοθήκες Αθηνών και Πειραιώς, το Μουσείο της Πόλεως των Αθηνών Βούρου – Ευταξία, το Μουσείο Λωζάνης (όπου εκτίθεται ο πίνακάς του «Ναυμαχία του Ναυαρίνου»), την Πινακοθήκη Βουκουρεστίου, τη Βασιλική Πινακοθήκη του Βελγίου, την Πινακοθήκη της Αμβέρσας και σε πολλές ιδιωτικές συλλογές στην Αθήνα (συλλ. Χ. Περέζ, Κ.Β. Κυριαζή, Κωνστ. Ι. Σφήκα, Μ. Βαρκαράκι).

• Στέλιος Λυδάκης: «Οι Έλληνες Ζωγράφοι: Λεξικό των Ελλήνων Ζωγράφων και Χαρακτών» (16ος – 20ος αιώνας), τόμος 4ος, Εκδοτικός οίκος «ΜΕΛΙΣΣΑ», Αθήνα, 1976.
• Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος-Λαρούς-Μπριτάνικα, λήμμα «Ρωμανίδης, Κωνσταντίνος», τόμος 52ος, Εκδόσεις Πάπυρος, Αθήνα, 1996.