Quick Facts
Biography
Kazimierz Paweł Żniński (ur. 20 marca 1898 we Wrocławiu, zm. 22 listopada 1977 w Poznaniu) – polski wojskowy, powstaniec wielkopolski, uczestnik kampanii wrześniowej, działacz kulturalny i spółdzielczy.
Życiorys
Urodzony w rodzinie dziennikarza Ignacego (późniejszego członka poznańskiej Rady Ludowej) i Marii z Umerów. Do gimnazjum uczęszczał w Bochum oraz Grudziądzu. Od 1916 służył w armii pruskiej. Walczył m.in. na froncie francuskim. We wrześniu 1918 przybył do Poznania, gdzie zajął się działalnością w Polskiej Organizacji Wojskowej. Służył w 1. Kompanii 1. Baonu Artylerii Ciężkiej na Jeżycach. Uczestniczył w akcji zdobycia broni i amunicji na terenie Fortu VIIa. 27 grudnia, już po wybuchu powstania wielkopolskiego, walczył w śródmieściu, w tym m.in. opanowywał gmach Rejencji przy ul. Gołębiej. Uczestniczył w bitwie o Ławicę i zdobyciu portu lotniczego.
Po ustaniu walk powstańczych ukończył I Szkołę Podchorążych Artylerii w Poznaniu. Potem służył kolejno w: 8. Dyonie Artylerii Ciężkiej, 1. Pułku Artylerii Lekkiej oraz 14. Pułku Artylerii Lekkiej. Od 1932 do 1937 służył jako adiutant dowódcy DOK nr VII w Poznaniu.
W kampanii wrześniowej dowodził Samodzielną Baterią Przeciwlotniczą przy 25. Dywizji Piechoty i przebył szlak bojowy od Kalisza do Warszawy. Wzięto go do niewoli niemieckiej, gdzie przebywał aż do oswobodzenia przez Brytyjczyków. Brał udział w ostatnich walkach w 1945 w 23. Pułku Dragonów pod wodzą generała Stanisława Maczka. Potem wykładał w Kompanii Szkolnej w La Courtine, by w 1948 powrócić do Polski, gdzie awansowano go na podpułkownika.
Od 1949 do 1969 pracował w wydawnictwie reklamowym Opery Poznańskiej. Był prezesem Ligi Obrony Kraju w Poznaniu i członkiem Krajowej Komisji Weteranów Powstania Wielkopolskiego. Udzielał się w ruchu spółdzielczym.
Odznaczenia
- Order Virtuti Militari V klasy,
- Order Odrodzenia Polski V klasy,
- Krzyż Walecznych,
- Wielkopolski Krzyże Powstańczy,
- Srebrny Medal Zasłużony na Polu Chwały,
- Medal Zwycięstwa i Wolności 1945,
- odznaka „Zasłużony Działacz Kultury”,
- odznaka „Zasłużony Działacz Ruchu Spółdzielczego”.
- odznaczenie War Medal 1939–1945 (brytyjskie),
Życie prywatne
Ojciec – Ignacy – był aktywnym działaczem Rady Ludowej w Poznaniu. Bracia – Mieczysław i Bogdan – byli także powstańcami wielkopolskimi (częściowo walczyli wspólnie). Był żonaty z Anną z Piotrowskich. Mieli dwie córki: Krystynę (ur. 1924) oraz Elżbietę (ur. 1927).